Przed zamknięciem

Dzisiejsza sesja nie była może najciekawszą w ostatnich dniach, ale kilka

rzeczy się wydarzyło, co sprawiło, że nudno było tylko przez chwilę.

Dynamika zmian cen nie była szczególnie wysoka, ale pocieszające jest to,

że w ogóle ceny się zmieniały. Mamy przecież za sobą mnóstwo nudnych i

sennych poniedziałków, do których ten mógłby być podobny.

Wydarzenie dnia, a nawet jedno z ważniejszych wydarzeń tygodnia, czyli

publikacja dynamiki produkcji przemysłowej przeszło bez większego echa.

Można było tego oczekiwać, gdyby dane były zgodne z oczekiwaniami, ale te

takie nie były. Produkcja przemysłowa wzrosła wolniej niż oczekiwano.

Teraz analitycy spierają się, czy to tylko jednorazowe osłabienie (choć

należy zauważyć, że dynamika nadal jest dwucyfrowa), czy też sygnał

lekkiego spowolnienia. Tak czy inaczej dane zdają się sugerować, że w

najbliższym czasie do podwyżki stóp procentowych nie dojdzie. Tym

bardziej, że wskaźnik cen produkcji sprzedanej okazał się niższy od

prognoz, co zostanie odebrane jako sygnał, że na razie presja na wzrost

cen jest umiarkowana.

W trakcie dzisiejszych notowań doszło do przerwania ostatnio obserwowanej

sekwencji, gdzie wzrost cen dochodził jedynie do okolic połowy

poprzedzającej go fali spadków. Dziś indeksowi udało się zanegować ostatni

spadek poprzez wyjście ponad poziom czwartkowego lokalnego szczytu. Wśród

inwestorów pojawiły się nadzieje na "podwójne dno". Wyjście ponad ostatni

szczyt jest sygnałem pozytywnym, ale z tymi nadziejami to bym był

ostrożny. O podwójnym dnie raczej tu mówić nie można. Jest za to możliwa

zwyżka cen w okolice kolejnego lokalnego szczytu. Trzeba też pamiętać, że

mowa tu jedynie o indeksie. Rynek terminowym jeszcze nie dokonał

analogicznego wyczynu i nadal ceny przebywają pod poziomem ostatniego

lokalnego szczytu. Swoją drogą, to ociągnie się kontraktów względem

wzrostu indeksu można uznać za oznakę wątpliwości uczestników rynku

terminowego co do szans zwyżki cen. Zwykle to jej pomaga niż przeszkadza.