Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Twardy brexit, czyli propagandowy straszak biurokratów i lobbystów
Rząd Theresy May nie wykorzystał w rozmowach z Brukselą silnych atutów. Wielu Brytyjczyków podejrzewa ten gabinet o sabotowanie wyjścia z UE.
Wygląda na to, że twardy brexit, którym cały czas straszy się inwestorów i opinię publiczną, jest scenariuszem, który nie miał nigdy prawa się ziścić. Był on o tyle niemożliwy do realizacji, że potężne grupy interesów po obu stronach kanału La Manche działają na rzecz tego, by Wielka Brytania nie oddaliła się zbyt daleko od Unii Europejskiej po oficjalnym wyjściu ze Wspólnoty w marcu 2019 r. Świadczy o tym przedstawiony na początku lipca tzw. plan z Chequers, czyli propozycje premier Theresy May dotyczące stanowiska w negocjacjach z Brukselą. Mówią one, że Zjednoczone Królestwo znajdowałoby się po brexicie wiecznie w orbicie regulacyjnej i prawnej UE. Ograniczałoby to mu swobodę w zawieraniu umów handlowych z resztą świata. Ten plan wywołał kryzys polityczny: rezygnację ministra spraw zagranicznych Borisa Johnsona (zwolennika brexitu), złośliwe komentarze amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa i ferment wewnątrz rządzącej Partii Konserwatywnej. May została zmuszona do częściowej zmiany tych propozycji, ale sprowokowała w ten sposób bunt przeciwników brexitu wewnątrz partii. Musiała polegać w głosowaniu na kilku eurosceptycznych deputowanych opozycyjnej Partii Pracy. Osiem miesięcy przed wyznaczoną datą wyjścia z UE nadal nie wiadomo, na jakich warunkach odbędzie się brexit ani jaki rząd go przeprowadzi. Jeśli kogoś można za to winić, to głównie oficjeli z Brukseli i Londynu, którzy zbyt bezczelnie dążyli do tego, by cofnąć skutki brexitowego referendum z czerwca 2016 r.
Pozostało jeszcze 81% artykułu
