Duże spółki kluczem do sukcesów funduszy

W ciągu ostatniego roku polityka inwestycyjna funduszy o najlepszych stopach zwrotu była podobna. Najbliższe miesiące przyniosą jednak wyraźny podział wśród zarządzających

Choć w ostatnim czasie nie cieszyły się powodzeniem klientów TFI, fundusze mieszane dały swoim uczestnikom całkiem niezłe stopy zwrotu. Dopiero lipiec przyniósł ich zdecydowane pogorszenie, podobnie jak większości funduszy inwestycyjnych, przez co średnia stopa zwrotu w ciągu ostatnich 12 miesięcy dla funduszy zrównoważonych wyniosła około 4,3 proc. Niewiele mniej, bo 3,56 proc., zarobiły fundusze aktywnej alokacji. Najwięcej zyskali uczestnicy funduszy stabilnego wzrostu (ta kategoria relatywnie najmniej lokuje w rynek akcji, który w lipcu dotknęła solidna przecena) – 5,11 proc. w ciągu ostatniego roku. W ostatniej grupie – funduszy absolutnej stopy zwrotu – średnia byłaby mylącym wskaźnikiem ze względu na znaczną rozpiętość wyników. Pierwszy w rankingu Total FIZ dał zarobić 35 proc., a uczestnicy najsłabszego – Alior Selektywnego – po 12 miesiącach inwestowania byli ponad 22 proc. na minusie.

Widać zatem, że fundusze mieszane stosujące najbardziej konserwatywne strategie inwestycyjne – zrównoważoną i stabilną – zawiodły w ciągu ostatnich 12 miesięcy oczekiwania inwestorów nieskłonnych do dużego ryzyka, chcących jednak zarobić więcej niż na obligacjach. Wyniki zarządzania plasują je zarówno poniżej funduszy akcji (średnio 6 proc. w ciągu ostatniego roku), jak i funduszy dłużnych (5,3 proc.). Funduszom mieszanym udało się jednak obronić jednostki uczestnictwa przed takim spadkiem wartości, jaki odnotowały fundusze akcji od początku roku.

Duże spółki gwarancją dobrych wyników

Najlepszymi inwestycjami w grupie strategii stabilnego wzrostu i zrównoważonych okazały się na przykład produkty z oferty dwóch towarzystw KBC TFI oraz Union Investment TFI. UniStabilny Wzrost i KBC Stabilny w ciągu ostatnich 12 miesięcy wypracowały 6,3 proc. i 5,5 proc. zysku. Ich zrównoważone odpowiedniki – KBC Aktywny i UniKorona Zrównoważony – odpowiednio 6,7 proc. i 6,4 proc.

Polityka inwestycyjna tych funduszy zakłada długoterminowy wzrost wartości jednostek uczestnictwa dzięki inwestowaniu w akcje i obligacje. Alokacja aktywów funduszu między akcjami i obligacjami dokonywana jest przez zarządzającego na podstawie bieżącej oceny sytuacji rynkowej. – Proces inwestycyjny

naszych funduszy w zakresie zarządzania częścią akcyjną skupia się na wyborze akcji spółek o najlepszej relacji potencjalnego wzrostu wartości spółki do ryzyka inwestycyjnego. Portfel akcji opiera się na  dużych spółkach o solidnych fundamentach i atrakcyjnej wycenie. Okres ostatnich 12 miesięcy zdecydowanie należał do dużych i średnich spółek – przynosiły one solidne zyski. Koncentracja portfela na tym segmencie zaowocowała dobrymi wynikami inwestycyjnymi – tłumaczą Ryszard Rusak oraz Tomasz Matras, zarządzający funduszami Union Investment TFI. Uważają oni, że w ciągu najbliższego roku akcje również będą należały do najlepszej klasy aktywów. – Zamierzamy kontynuować dotychczasową strategię i skupiać się na selekcji spółek – zapewniają zarządzający.

Również ING, którego fundusze ING Stabilnego Wzrostu i ING Zrównoważony także znalazły się w czołówce, dobre wyniki zawdzięcza przeważeniu części akcyjnej portfela względem jego części dłużnej. – Bezpośredni wpływ na stopę zwrotu w ostatnim roku miała dobra selekcja sektorów i spółek w części akcyjnej, w której pozytywnie zachowywały się spółki surowcowe oraz wybrane spółki sektora finansowego – wyjaśnia Marcin Iwuć, CFA dyrektor marketingu i komunikacji ING TFI, i przekonuje, że zarządzający funduszami będą do portfeli dobierać spółki cykliczne (podatne na zmiany wzrostu gospodarczego) oraz wzrostowe. – Niedoważone są natomiast sektory defensywne, jak telekomunikacja i spółki użyteczności publicznej. Utrzymujemy podwyższone zaangażowanie w sektor finansowy, z neutralnymi bankami, a przeważonymi innymi spółkami z tego sektora – precyzuje.

Podobną strategię zastosowało KBC TFI. – Podczas ostatnich  12 miesięcy pozytywny wkład wniosła selekcja polegająca na przeważaniu w portfelach funduszy mieszanych spółek cyklicznych, np. olejowych, wydobywczych czy chemicznych – precyzuje Piotr Lubczyński, zarządzający portfelami w KBC TFI. Zapytany, jak fundusz będzie inwestował w przyszłości, odpowiada: – Nie mamy teraz jednego wybranego sektora, który w naszej ocenie będzie zachowywał się zdecydowanie lepiej od innych w bieżącym półroczu. Na przykład spółki surowcowe mogą jeszcze pozytywnie zaskoczyć, gdyby się okazało, że będzie jednak trzecia runda luzowania ilościowego w USA. Nieco lepiej od średniej może zachowywać się sektor bankowy i energetyczny. Jesteśmy również przygotowani na to, że będziemy musieli dość wyraźnie zmieniać swoje zapatrywania w zależności od rozwoju sytuacji.

Zmiana strategii w najbliższym czasie

Ostrożniej do rynku akcji będzie podchodził Allianz TFI. – Aktualnie na GPW dominuje co najmniej średnioterminowy trend spadkowy, więc do pojawienia się wiarygodnych sygnałów jego zmiany nasze fundusze mieszane będą zarządzane defensywnie, przyjmiemy za główny cel ochronę kapitału – zapewnia Marek Mikuć.

Relatywnie wysoka alokacja w akcje nie sprawdziła się w ciągu ostatnich 12 miesięcy w  zrównoważonym funduszu Skarbiec Waga. – Na gorsze od średniej stopy zwrotu wpłynął przede wszystkim zły dobór spółek w II połowie  2010 r., w szczególności istotne zaangażowanie w segmencie małych i średnich spółek.

Od 2011 r. wyniki obciążone są redukowaniem pozycji w niepłynnych spółkach. Obecna strategia zakłada dokończenie redukowania pozycji w niektórych firmach oraz zwiększenie ekspozycji na  spółki bardziej płynne, będące często liderami w swoich branżach – mówi Michał Cichosz, CFA, zarządzający funduszem. Podobnie tłumaczy gorsze wyniki stabilnego funduszu III Filar zarządzający Michał Hulbój, który podkreśla, że wraz z końcem ubiegłego roku rozpoczęła się przebudowa portfela.

W tym drugim wypadku sama nazwa funduszu sugeruje klientom dłuższą niż 12 miesięcy perspektywę inwestycyjną.

Aktywna alokacja bez rewelacji

Wyniki funduszy aktywnej alokacji, w których udział akcji i obligacji w portfelu zmienia się w zależności od koniunktury, w ciągu ostatniego roku nie różniły się specjalnie od stóp zwrotu z funduszy zrównoważonych.

Pozytywnie wyróżniał się na tym tle KBC Beta SFIO, który wypracował ponad 11 proc. zysku. Jak zapewnia zarządzający, fundusz inwestuje w te same aktywa, co pozostałe fundusze mieszane KBC, jednak w innych proporcjach – może lokować do 100 proc. aktywów w  instrumenty

dające ekspozycję na rynek akcji. Ponadto korzysta z formuły funduszu specjalistycznego, dającej większą swobodę inwestycyjną, umożliwiającą m.in. lokowanie do 20 proc. aktywów w jedną spółkę.

W końcu i tak wygrywa się selekcją

Jeszcze większą swobodę inwestycyjną zapewnia formuła FIZ, dlatego jest przyjmowana przez większość funduszy absolutnej stopy zwrotu, które z definicji mają przynieść uczestnikom zakładaną stopę zwrotu w określonej perspektywie inwestycyjnej. Możliwość stosowania dowolnej strategii przy wykorzystaniu całego spektrum instrumentów inwestycyjnych sprawia, że jest to bardzo zróżnicowana grupa funduszy.

Co ciekawe, rekordzista w kategorii, fundusz Total FIZ, który w ciągu ostatniego roku zarobił najwięcej, stosuje dość konserwatywną strategię. – Udziały w PZ Cormay, Voxel, Biomed Lublin i Lotosie stanowią łącznie ponad 50 proc. naszego portfela – wyjaśnia Konrad Łapiński, twórca funduszu, który dzięki temu, że jest zamknięty, może inwestować również w spółki niepubliczne, jak Voxel czy Biomed Lublin (obecnie już notowane na New Connect) z branży diagnostyki medycznej i farmaceutycznej.

Zarządzający funduszem zapewnia, że strategia na najbliższe lata zakłada trzymanie się spółek mało wrażliwych na koniunkturę gospodarczą. – Na kilku spółkach z dużym potencjałem zarobiliśmy wciąż niewiele – twierdzi zarządzający funduszem, który w ciągu ostatnich 12 miesięcy przyniósł uczestnikom 35 proc. zysku.

[email protected]

Opinia

Małgorzata Popielewska, Union Investment TFI

Fundusze mieszane i stabilnego wzrostu mają określony profil ryzyka, który bez wątpienia cieszy się zainteresowaniem dużej części inwestorów. Niemniej jednak następuje ewolucja form dystrybucji. Obecnie odchodzi się od sprzedaży pojedynczych funduszy inwestycyjnych na rzecz złożonych strategii. Te zaś bazują na wielu funduszach inwestycyjnych dopaso- wywanych do klienta, m.in. poprzez profilowanie ryzyka. Dlatego też rola tradycyjnych strategii mieszanych może maleć. Dodatkowym czynnikiem zmniejszającym dynamikę wzrostu aktywów w grupie funduszy mieszanych jest większe zainteresowanie inwestorów nowymi strategiami inwestycyjnymi. Przykładem takiej strategii jest absolutna stopa zwrotu – zazwyczaj inwestuje się w podobne klasy aktywów, ale można dużo bardziej aktywnie reagować na zmieniające się cykle rynkowe. Klienci funduszy zmiennej alokacji mają wyższe oczekiwania co do stopy zwrotu, ale także większą odporność na wahania wartości jednostki. Trzeba jednak pamiętać, że realizacja strategii absolutnej stopy zwrotu jest trudna i opiera się przede wszystkim na umiejętnościach zarządzającego. Wiąże się to z relatywnie wyższymi opłatami pobieranymi od klientów. Fundusze muszą więc wypracować stosunkowo wyższe stopy zwrotu brutto, aby po odjęciu opłat, wciąż były one atrakcyjne dla klientów.