Wyścig na Bałtyku rozgorzał na dobre. Kto walczy o morski wiatr?

Poznaliśmy szczegóły rozstrzygnięć ostatnich dwóch lokalizacji dla kolejnych morskich farm wiatrowych, które mogą powstać po 2030 r. Obecnie największym zwycięzcą jest Polska Grupa Energetyczna. Inne spółki będą się odwoływać od tej decyzji. Jest wśród nich Orlen, choć ten koncern liczy najbardziej na lokalizacje, których rozstrzygnięcie jest dopiero przed nami.

Choć Polska Grupa Energetyczna informuje, że do przyznania PGE pozwolenia dla morskich farm wiatrowych na obszarach 60.E.3 oraz 43.E.1, o łącznym potencjale ok. 2,2 GW, to jak informuje nas Ministerstwo Infrastruktury, ogłoszenie wyników postępowania rozstrzygającego nie stanowi decyzji administracyjnej. „Od tej, zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, przysługiwałby wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, co w konsekwencji sprawia, że ogłoszenie to nie podlega uprawomocnieniu” – podkreśla resort. Także też się stało.

Zgodnie z ustawą o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, po ogłoszeniu wyników postępowania rozstrzygającego wydaje pozwolenie lokalizacyjne w formie decyzji administracyjnej wnioskodawcy, który osiągnął minimum kwalifikacyjne z każdego kryterium określonego w ogłoszeniach oraz uzyskał największą liczbę punktów. „Pozwolenie lokalizacyjne zostaje wydane nie wcześniej niż 14 dni od dnia ogłoszenia wyników postępowania rozstrzygającego. Obecnie nie zostało wydane jeszcze żadne pozwolenie lokalizacyjne dla morskiej farmy wiatrowej zlokalizowanej na obszarze” – wyjaśnia nam resort.

Klasyfikacja

W postępowaniu dotyczące lokalizacji 43.E.1.wnioskodawcy uzyskali następującą ilość punktów:

• PGE Baltica 4 sp. z o.o. - 125 punktów;

• EDF Renewable Offshore Polska I sp. z o.o. - 119 punktów;

• Cormano sp. z o.o. (RWE) - 118 punktów;

• POW-Polish Offshore Wind-Co sp. z o.o. (ENI) - 113 punktów;

Wnioskodawcy, którzy nie osiągnęli minimum kwalifikacyjnego w odniesieniu do każdego z kryteriów określonych w ogłoszeniu nr 2/2022/MFW z 21 stycznia 2022 r. to:

• Amber Baltic Wind 1 sp. z o.o. (Shell) - 97 punktów;

• Orsted Polska OF SPV 3 sp. z o.o. - 92 punkty;

• Orlen Neptun V sp. z o.o. - 88 punktów;

• Ondentille Investments sp. z o.o. (Ocean Winds) - 77 punktów;

• Cristallum 46 sp. z o.o. (Equinor) - 51 punktów;

• Eolus Poland sp. z o.o. - 47 punktów;

• Bałtycka Bryza sp. z o.o. - 12 punktów;

• Morska Elektrownia Wiatrowa Baltex 5 sp. z o.o. - 8 punktów.

Uczestnik postępowania rozstrzygającego może w ciągu 14 dni od dnia ogłoszenia wyników złożyć wniosek o unieważnienie postępowania w drodze decyzji, jeżeli zostały rażąco naruszone przepisy prawa lub interesy uczestników. „Dla obszaru 43.E.1 wpłynęły trzy takie wnioski, złożone przez: Orlen Neptun V sp. z o.o., Orsted Polska OF SPV 3 sp. z o.o. oraz Ondentille Investments sp. z o.o.”- informuje nas resort.

W postępowaniu rozstrzygającym dotyczącym lokalizacji 60.E.3, minimum kwalifikacyjne w odniesieniu do każdego z kryteriów określonych w ogłoszeniu nr 1/2022/MFW z 21 stycznia 2022 r. osiągnęło 4 wnioskodawców:

• Elektrownia Wiatrowa Baltica 1 sp. z o.o. – 124 punkty;

• EDF Renewable Offshore Polska I sp. z o.o. – 119 punktów;

• Cordeneos sp. z o.o.(RWE) – 118 punktów;

• POW-Polish Offshore Wind-Co sp. z o.o. (ENI) – 113 punktów.

Wnioskodawcy, którzy nie osiągnęli minimum kwalifikacyjnego w odniesieniu do każdego z kryteriów określonych w ogłoszeniu nr 1/2022/MFW z 21 stycznia 2022 r. to:

• Orsted Polska OF SPV 5 sp. z o.o. – 92 punkty;

• TotalEnergies Renewables Polska 8 sp. z o.o. – 91 punktów;

• Amber Baltic Wind 3 sp. z o.o. (Shell) – 89 punktów;

• Orlen Neptun X sp. z o.o. – 88 punktów;

• Medsteville Investments (Ocean Winds) sp. z o.o. – 77 punktów;

• Cristallum 48 sp. z o.o. ((Equinor)– 51 punktów;

• Eolus Poland sp. z o.o. – 47 punktów;

• Orsted Polska OF SPV 1 sp. z o.o. – 38 punktów;

• Morska Elektrownia Wiatrowa Baltex 5 sp. z o.o. – 8 punktów.

Skąd taka, a nie inna klasyfikacja w ocenie resortu? Może to wynikać z kilku czynników, ale przede wszystkim z tzw. wskaźnika transformacji energetycznej, który promuje przede wszystkim spółki, które są na początku transformacji energetycznej. Inwestorzy zgłaszają także uwagi dotyczące różnic interpelacji ustawy, na mocy której przyznawane są koncesje.

W styczniu możemy spodziewać się kolejnych dwóch decyzji, w których jak się dowiadujemy także PGE pozostaje faworytem. Czy oznacza, że ta spółka sama wybuduje nowe projekty? Nie posiada ona jeszcze odpowiedniego doświadczenia, dlatego też – w ocenie uczestników procesu – PGE będzie sprzedawało udziały innym, zagranicznym firmom, które mają doświadczenie w rozwoju morskich farm wiatrowych oraz co najważniejsze kapitał finansowy. Rozwój 1 GW mocy w offshore to obecnie koszt ok. 12 mld zł. PGE już teraz zaangażowane jest w zakup PKP Energetyka czy rozwój projektu jądrowego z ZE PAK i KHNP, a także morskie projekty offshore pierwszej fazy. Zgodnie ze strategią Grupy PGE do 2040 roku planuje wybudować co najmniej 6,5 GW mocy wytwórczych na Bałtyku.

Drugi faworyt w wyścigu o pozwolenia lokalizacje, a więc PKN Orlen zakładał, że uda się zebrać wszystkie 11 lokalizacji. Orlen jednak – z tego się dowiadujemy – liczy na lokalizacje, których los rozstrzygnie się w maju. Wówczas resort infrastruktury podejmie decyzje dla lokalizacji, które są ulokowane bliżej terminalu instalacyjnego, którego w Świnoujściu będzie rozwijał ten płocki koncern oraz bliżej lokalizacji, które są już rozwijane w ramach pierwszej fazy rozwoju offshore w Polsce.

W ramach tzw. drugiej fazy rozwoju morskich farm wiatrowych zostaną przyznane łącznie 11 nowych decyzji lokalizacyjnych. Nieprawomocny finał poznaliśmy dla dwóch lokalizacji, zaś dla trzeciej postępowanie unieważniono, ponieważ przez kolejne lata na tym akwenie nie będzie można stawiać żadnych konstrukcji ze względu na bliskość poligonu NATO.