Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Jaki koszt frankowego problemu
We wtorkowym wydaniu „Parkietu" opisaliśmy przypadek Banku Millennium, który próbuje zmniejszyć ryzyko prawne dotyczące hipotek frankowych za pomocą ugód na własnych zasadach, które proponuje klientom.
Przypomnijmy: ugody te zakładają przewalutowanie kredytu po kursie mniej atrakcyjnym dla klientów niż według propozycji Komisji Nadzoru Finansowego i nie zakładają rozliczenia płaconych przez kilkanaście lat rat „podwyższonych" przez umocnienie franka (ugody według wizji KNF traktować mają kredyt tak, jakby od początku był złotowym). To oznacza, że koszt porozumień według pomysłu Millennium jest w przypadku pojedynczej umowy niższy niż w opcji KNF. Tym bardziej niższy może być łączny koszt prowadzenia ugód na własnych warunkach, bo według założeń ugody KNF mają być powszechne (miałyby być dostępne prawdopodobnie niemal dla wszystkich klientów, a grupa tych wyłączonych z oferty byłaby stosunkowo niewielka). Millennium szacuje, że koszt brutto objęcia ugodami wszystkich umów według zasad KNF sięgnąłby 4,1–5,1 mld zł. To wielki koszt, biorąc pod uwagę wysokość kapitału własnego banku (8,4 mld zł) i nadwyżki kapitału Tier 1 ponad obecne wymogi KNF (około 2,3 mld zł). Nie dziwi więc – patrząc z perspektywy banku, biorąc pod uwagę jego interes i odpowiedzialność przed akcjonariuszami – że w obliczu dużej niepewności prawnej zarząd wstrzymuje się z podjęciem decyzji o zaoferowaniu powszechnych ugód w wariancie KNF.
