Koniec z dużym lewarem na foreksie?

Amerykański nadzór chce ograniczyć dźwignię finansową dostępną dla inwestorów detalicznych na rynku forex . Branża nie zostawiła na tym pomyśle suchej nitki

Komisja nadzorująca amerykańskie rynki instrumentów pochodnych (CFTC) zaproponowała szereg obostrzeń, które miałyby zwiększyć bezpieczeństwo obrotu kontraktami walutowymi. Przedstawiony w połowie stycznia projekt przewiduje m.in. nałożenie obowiązku rejestracji oraz nowych wymogów informacyjnych i kapitałowych na brokerów zapewniających dostęp do pozagiełdowych rynków forex inwestorom detalicznym. Kluczowym punktem jest jednak zakaz oferowania takim graczom wyższej dźwigni finansowej niż 10: 1 (depozyt zabezpieczający równy 10 proc. nominalnej wartości transakcji).

[srodtytul]Kontrowersyjny lewar[/srodtytul]

O losach tych propozycji CFTC zadecyduje po około 2 miesiącach konsultacji z uczestnikami rynku forex. Choć dotyczą one niewielkiej części światowego rynku walutowego, wzbudziły spore kontrowersje. – Przepisy te byłyby dla amerykańskich brokerów detalicznych śmiertelnym ciosem – twierdzi Charlie Delano, dyrektor ds. polityki rządowej w domu maklerskim FXCM.

Punktem zapalnym jest postulat ograniczenia dźwigni finansowej. Od listopada 2009 r. dla kontraktów na najbardziej płynne pary walutowe brokerzy w USA oferują dźwignię nawet na poziomie 100: 1, a dla bardziej zmiennych par walutowych od 20: 1 do 50: 1. Wcześniej Krajowe Stowarzyszenie ds. Futures (NFA), branżowa organizacja ustanawiająca standardy dla rynku kontraktów terminowych, dopuszczało nawet lewar na poziomie 400: 1.

Bardziej restrykcyjne limity dla dźwigni finansowej sprawiłyby, że detaliczny handel kontraktami walutowymi przeniósłby się z USA na rynki zagraniczne, zwłaszcza do Wielkiej Brytanii, gdzie dopuszczalny jest lewar rządu 200: 1 – napisała w liście do CFTC Koalicja Dilerów Walutowych, zrzeszająca dziewięciu największych amerykańskich brokerów detalicznych, w tym FXCM.

Koalicja podkreśliła, że popiera pomysł wprowadzenia obowiązku rejestracji brokerów, co zmniejszyłoby skalę oszustw przy sprzedaży instrumentów walutowych. Jak jednak zauważyła, w połączeniu z radykalnym ograniczeniem możliwości lewarowania wymóg ten byłby pozbawiony sensu. Inwestorzy zaczęliby bowiem korzystać z usług zagranicznych brokerów, nad którymi CFTC nie ma kontroli.

[srodtytul]Bezskuteczny opór[/srodtytul]

Sprzeciw brokerów może nie przekonać amerykańskich regulatorów do rewizji planów. Przykładu dostarcza Japonia. Tamtejsza Agencja ds. Usług Finansowych (FSA) ogłosiła w lipcu ubiegłego roku, że począwszy od sierpnia 2010 r. maksymalna dźwignia finansowa dostępna na rynku forex dla inwestorów indywidualnych będzie wynosiła 50: 1, a rok później już tylko 25: 1. Wcześniej niektóre instytucje finansowe oferowały lewar na poziomie przekraczającym 400: 1. Japoński nadzór zdecydował się na wprowadzenie restrykcji, choć wśród 700 komentarzy nadesłanych w okresie konsultacji publicznych 650 było przeciwko zmianom, a tylko 30 za nimi.

FSA nie ugięła się nawet przed ostrzeżeniami, że ograniczenie lewaru odstraszy inwestorów indywidualnych, którzy przyczyniają się do stabilizacji kursu jena – z reguły bowiem kupują go, gdy zaczyna tanieć, a sprzedają, gdy zaczyna drożeć. W Kraju Kwitnącej Wiśni ma to duże znaczenie, bowiem detaliczne transakcje walutowe są tam bardziej rozpowszechnione niż w innych państwach (odpowiadają za 20–30 proc. obrotów walutowych w Tokio). Tłumaczy się to dużą aktywnością na tym rynku kobiet, które w tradycyjnych japońskich rodzinach kontrolują domowy budżet, oraz niskim od wielu lat oprocentowaniem obligacji skarbowych Japonii.