Tworzyła trzecią największą giełdę na świecie, a jej wzorcem jest Mahatma Gandhi

Jest jedną z trzech kobiet na świecie zarządzających giełdami papierów wartościowych.

Chitra Ramkrishna współtworzyła National Stock Exchange of India (NSE), a teraz jest prezesem tej giełdy, największej na tym subkontynencie i trzeciej na świecie. Kontroluje już 82 proc. rynku akcji i w kozi róg zapędziła Bombay Stock Exchange (BSE), parkiet ze 140-letnią tradycją.

Ramkrishna wywodząca się z kasty braminów odwołuje się do Mahatmy Gandhiego, twierdzi, że jest dla niej wzorem. Nie ma wątpliwości, że kupiłby on udziały w lansowanych właśnie przez nią funduszach ETF. Ten instrument jej zdaniem powinien podbić kieszenie indyjskiej klasy średniej. Nie będzie to jednak proste.

NSE stara się zmobilizować banki i domy maklerskie by zachęcały swoich klientów do kupna jednostek ETF, gdyż krajowe inwestycje pomogłyby zmniejszyć nierównowagę powodowaną przez gwałtowny napływ i odpływ spekulacyjnego pieniądza z zagranicy. ETF jako instrumenty mniej ryzykowne niż akcje pojedynczych spółek mogą być dobrym sposobem inwestowania z myślą o emeryturze.

Obecnie tylko 1,5 proc. gospodarstw domowych w Indiach posiada akcje wobec 10 proc. w Chinach i 18 proc. w Stanach Zjednoczonych. Jednak na fali entuzjazmu po wyborczym zwycięstwie premiera Narendry Modiego do funduszy akcji napłynęło 6,7 miliarda dolarów w roku finansowym zakończonym w marcu. W tym czasie CNX Nifty Index giełdy NSE zyskał 27 proc.

Chitra Ramkrishna wierzy, że coraz więcej obywateli Indii będzie korzystać z boomu na rynku akcji. Szefową NSE została w kwietniu 2013 roku. - Zna tajniki operacji, technologii i rozliczania ryzyka, ponieważ pracuje tu od początku - zachwala panią prezes szef rady nadzorczej S. B. Mathur.

Po studiach z zakresu handlu i rachunkowości została zatrudniona w państwowym Industrial Development Bank of India. W 1992 wraz z czwórką innych technokratów weszła w skład zespołu powołanego do stworzenia nowej ogólnokrajowej giełdy akcji. W jej przypadku m.in. zadecydowało doświadczenie z pracy w Industrial Development Bank, gdzie brała udział w przygotowaniu projektu stworzenia krajowego nadzoru rynku papierów wartościowych.

Tym razem chodziło o zorganizowanie giełdy konkurencyjnej wobec Bombay Stock Exchange obecnej na rynku od 1875 roku.

- Kiedy zaczynaliśmy wokół naszego przedsięwzięcia panował sceptycyzm - wspomina Ramkrishna. Jej zespół miał duża swobodę, gdyż nie spodziewano się po nim nic wielkiego. Mogli kwestionować wszelkie paradygmaty.

Inwestorzy byli jednak przychylnie nastawieni do zapowiadanych zmian, gdyż rynek stopniowo otrząsał się z szoku po wielkiej aferze. W 1992 r. trader Harshad Mehta na BSE zainwestował duże pieniądze ostro windując kursy. Kiedy oszustwo zostało wykryte doszło do krachu.

Zespół tworzący NSE wychwycił słabości BSE, gdzie faworyzowano tylko niektórych maklerów. Zakończyła się era handlowania przy pomocy gestów i okrzyków, a zaczęła się epoka elektroniki.

- Jak w takiej sytuacji (open outcry-red.) można było ustalić cenę wie tylko Bóg - wskazuje A. Balasubramanian, prezes Birla Sun Life Asset Management, zarządzający aktywami o wartości prawie 19 miliardów dolarów.

NSE jest dominującym graczem pod względem obrotów mimo iż na BSE jest najwięcej na świecie publicznych. Notowanych jest tam 5625 spółek wobec 1733 na NSE, wskazują dane Światowej Federacji Giełd Papierów Wartościowych (World Federation of Exchanges).

Nie wszyscy widzą wyłącznie pozytywy. Akcjonariusze, którzy zainwestowali w NSE licząc na IPO są rozczarowani, że nie poszła śladem giełd w Hongkongu czy Singapurze. - W Indiach inwestuję od ponad 12 lat i jeszcze nigdy nie spotkałem się z tak jaskrawym przypadkiem lekceważenia praw udziałowców - narzeka Ravi Adusumalli , partner zarządzający w firmie inwestycyjnej SAIF Partners, która ma 5 proc. akcji NSE. Podkreśla, że National Stock Exchange of India ma jedne z najniższych na świecie wskaźniki wypłaty dywidendy.