Zmiany klimatyczne i postępująca degradacja środowiska naturalnego to kluczowe wyzwania współczesnego świata. Odpowiedzią na nie ma być Europejski Zielony Ład, czyli zbiór inicjatyw Komisji Europejskiej.
Nadrzędnym celem Europejskiego Zielonego Ładu jest osiągnięcie zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 r. oraz zmniejszenie emisji co najmniej o 55 proc. do 2030 r. w porównaniu z poziomem z 1990 r.
Czerwony alarm
Tegoroczny raport międzyrządowego zespołu ds. zmian klimatu Organizacji Narodów Zjednoczonych jasno pokazał, jak znaczące zmiany środowiskowe spowodowała działalność człowieka i jak drastyczne mogą być ich konsekwencje. Naukowy obliczyli, że od końca XIX wieku średnia temperatura powierzchni Ziemi wzrosła o około 1 stopień Celsjusza. Globalne ocieplenie znacząco przyspieszyło w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Podnosi się poziom mórz, a ekstremalne zjawiska pogodowe są coraz częstsze. Eksperci przestrzegają, że bez podjęcia radykalnych kroków, związanych m.in. z ograniczeniem zużycia paliw kopalnych, sytuacja będzie się pogarszać. António Guterres, sekretarz generalny ONZ, nazwał tegoroczny raport czerwonym alarmem dla ludzkości.
Kluczowe obszary
W apel naukowców wpisują się założenia Europejskiego Zielonego Ładu. Można w nim wyodrębnić kilka strategicznych obszarów. Jednym z nich jest efektywność energetyczna. Kolejnym zwiększenie udziału energii elektrycznej z OZE. Dalej mamy czystą mobilność. Pod tym pojęciem kryje się połączenie niskoemisyjnej, zdecentralizowanej i cyfrowej energetyki, wydajniejszych i bardziej ekologicznych baterii, wysokowydajnych elektrycznych mechanizmów napędowych, łączności i pojazdów autonomicznych. Następnym ważnym obszarem jest konkurencyjny przemysł i gospodarka o obiegu zamkniętym. Zmniejszenie ilości materiałów wprowadzanych dzięki ponownemu użyciu i recyklingowi ma poprawić konkurencyjność, przyczynić się do tworzenia miejsc pracy, a jednocześnie będzie wymagało mniejszej ilości energii. Kolejne cele strategiczne, wpisujące się w Europejski Zielony Ład, to między innymi rozbudowa infrastruktury i połączeń między krajami (również przez cyfryzację i dalszą integrację sektorową), rozwój biogospodarki i pochłaniaczy CO2 oraz wychwytywanie i składowanie CO2.
W Polsce zmniejszenie emisyjności gospodarki będzie koncentrować się przede wszystkim na takich obszarach jak: energetyka, budownictwo, przemysł, transport i segment gospodarstw domowych.