Mamy za sobą małą próbę popytu. Dzięki niej pojawiły się nowe maksima
sesji. Poziom oporu ponownie został naruszony, ale trudno tu mówić o
jakimś szczególnym zachwycie tym, co kupujący pokazali. Obrót nadal jest
mały, a więc każdy ruch cen jest bardziej podejrzany niż wiarygodny. Nie
wszystkim to jednak przeszkadza i ceny trzymają się blisko maksów, co może
sygnalizować, że to nie koniec zwyżki. Mnie to nie przekonuje. M 95-96
Tańszy pieniądz jest pożądany przez stronę rządową, bo będzie wspierać gospodarkę i nastroje. Opozycja szuka dźwigni po drugiej stronie.
Poniedziałkowa sesja była pierwszą, podczas której rynki finansowe miały możliwość zareagowania na to, co wydarzyło się w weekend.
Początek tygodnia przynosi duże luki na wykresach. Powoli trzeba przyzwyczaić się do tego, że to zjawisko nie jest wyjątkiem, a regułą.
Minister Finansów zebrał z rynku kolejne prawie 11 mld zł. Największym zainteresowaniem znów cieszyły się te serie, które dają pozytywną ekspozycję na spadek stóp procentowych. Bazowy scenariuszem nadal pozostają niższe stopy w banku centralnym, bo jeszcze w wakacje inflacja znajdzie się bardzo blisko celu.
Mimo ostatniej deprecjacji amerykański dolar nie wydaje się jeszcze wcale tani w ujęciu fundamentalnym.
Wydawało się, iż ten tydzień mijać będzie pod znakiem podbicia premii za ryzyko związanej z wydarzeniami na Bliskim Wschodzie.
