MFW: linia kredytowa może być dostępna na dłuższy okres

Międzynarodowy Fundusz Walutowy zgodzić się może na przedłużenie umowy dającej Polsce dostęp do linii kredytowej. Nie wiadomo jednak, czy zechce tego rząd

W maju tego roku kończy się okres, na jaki Międzynarodowy Fundusz Walutowy przyznał nam elastyczną linię kredytową (FCL) w wysokości około 20 mld USD. Decyzja władz MFW z pierwszej połowy 2009 r. ustabilizowała sytuację na rynku walutowym i zwiększyła zaufanie inwestorów do Polski. Możliwość szybkiego pozyskania środków przekraczających dziesięciokrotnie polski wkład w Fundusz oznaczała bowiem, że w razie problemów z finansowaniem budżetu na rynku długu rząd ma w zanadrzu pieniądze MFW.

[srodtytul]Spełniamy warunki?[/srodtytul]

Do tej pory Polska (podobnie zresztą jak inni korzystający z FCL – Meksyk i Kolumbia) nie skorzystała z linii kredytowej Funduszu. Niemniej wkrótce rząd musi zdecydować, czy wystąpić o przedłużenie umowy. W marcu do Polski przyjeżdża bowiem misja MFW, która oceniać będzie nasz kraj m.in. pod tym kątem.

Już teraz władze Funduszu deklarują, że prolongata jest możliwa. – W przypadku FCL jedynym warunkiem przyznania linii kredytowej jest to, aby kraj miał „stabilne i solidne fundamenty”. Wydaje się, że Polska, jeżeli wystąpi o przedłużenie umowy, nie powinna mieć problemu z pozytywną oceną – mówi Katarzyna Zajdel-Kurowska, zastępca dyrektora wykonawczego MFW i była wiceminister finansów. Pomoc Funduszu nie jest jednak za darmo. Każdy korzystający płaci tzw. prowizję za gotowość udzielenia pożyczki – w przypadku Polski jest to około 50 mln USD. – nie wydaje się to dużo, zważywszy na skalę dostępnych środków – podkreśla Katarzyna Zajdel-Kurowska.

[srodtytul]Radzimy sobie już sami[/srodtytul]

Ekonomiści przyznają dodatkowo, że po roku FCL może się nam okazać zbędny. – Patrząc na to, co się dzieje z finansowaniem potrzeb pożyczkowych budżetu, potrzeby przedłużenia umowy nie ma. Jedyne, co mogło skłonić resort do takiej decyzji, jest obawa, jak wieść o rezygnacji z tego instrumentu przyjmie rynek – mówi Wiesław Szczuka, doradca zarządu BRE Banku, również były wiceminister finansów. – Wiele zależy także od tego, jak rynek przyjmie plan reform rządu w dziedzinie finansów publicznych, którego szczegóły poznamy jutro. Jeżeli odbiór będzie dobry, rząd nie będzie musiał posiłkować się dodatkowym „ubezpieczeniem” – dodaje.

Także misja MFW w marcu przyjrzy się programowi naprawy finansów państwa – m.in. z uwagi na sygnały dotyczące zmiany definicji długu publicznego. Przedstawicieli Funduszu interesować będzie również to, co się dzieje z pomysłem przesunięcia części składek emerytalnych z OFE do ZUS.

[srodtytul]Pomoc kosztuje[/srodtytul]

Argumenty kosztowe mogą mieć znaczenie tym większe, że MFW poprosiło państwa członkowskie o dołożenie się do ogólnej sumy, jaką dysponuje Fundusz. Na mocy ustaleń między Funduszem a Unią Europejską polskie zobowiązania wzrosnąć mogą o kolejne 4 mld USD. Nie chodzi o jednorazową wpłatę, ale o deklaracje o możliwości udostępnienia takich środków (tzw. arrangements to borrow).

Okazuje się bowiem, że w wyniku zwiększenia zaangażowania w walkę z kryzysem Fundusz prosi już część krajów członkowskich o realne dopłaty. Na razie nie dotyczy to Polski. Przedłużające się konsultacje spowodowały, że nasz rząd nowych umów z MFW jeszcze nie podpisał.

[link=http://www.rp.pl/artykul/425923_Fundusz_czeka_na_pieniadze_.html]Rozmowa Konrada Krasuskiego z Katarzyną Zajdel-Kurowską: Fundusz czeka na pieniądze[/link]