„To gotowy przepis na katastrofę społeczną, gospodarczą i polityczną" – czytamy dalej w raporcie.
Należąca do Polskiej Grupy Energetycznej Elektrownia Bełchatów jest głównym wytwórcą energii elektrycznej w Polsce (odpowiada za dostawę 20 proc. prądu) oraz najważniejszym pracodawcą w regionie. PGE do dziś nie wskazała ostatecznej daty zamknięcia kompleksu ani też nie podjęła oficjalnej decyzji dotyczącej tego, czy będzie budować kopalnię Złoczew, żeby wydłużyć działalność elektrowni. Bez nowej odkrywki dotychczas eksploatowane złoża wyczerpią się w połowie lat 30. Biorąc pod uwagę antywęglową politykę unijną i plany odchodzenia Polski od tego surowca, inwestycja w Złoczew wydaje się jednak mało prawdopodobna.
Autorzy raportu wskazują, że punkt startowy transformacji w rejonie bełchatowskim jest trudniejszy niż np. na Śląsku, ponieważ społeczności lokalnych nie cechuje tak silne przywiązanie do regionu. – Zakład energetyczny od dłuższego czasu pełni rolę lokalnego nababa, jest sponsorem z gestem i nieograniczonymi możliwościami, co przyczyniło się do wykształcenia rodzaju monokultury. W konsekwencji w regionie obserwować można występowanie efektu „złotej klatki". Zarówno samorządowcy, jak i mieszkańcy wydają się w dużej mierze nieświadomi zbliżającego się końca branży energetyki konwencjonalnej, a tym samym zakręcenia kurka zapewniającego im dotychczasowy dobrobyt – przekonują autorzy raportu.
Brak daty zakończenia działalności węglowej w Bełchatowie stawia pod znakiem zapytania możliwość pozyskania pieniędzy dla tego regionu z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji. Jak dotąd zapewnione środki mają trzy województwa: śląskie, dolnośląskie i wielkopolskie. Polski rząd negocjuje z Komisją Europejską możliwość wsparcia także trzech innych regionów, w tym woj. łódzkiego, które miałoby otrzymać 340 mln euro.
Rząd przewiduje ponadto, że w Bełchatowie może powstać druga z planowanych elektrowni jądrowych. Ostateczne decyzje w tej sprawie jednak nie zapadły. box
