#WykresDnia: 69 miesięcy na minusie

Chociaż nominalne rentowności 10-letnich Bundów znów stały się dodatnie, teraz wynoszą +0,2 proc., po odjęciu rzeczywistej inflacji 4,9 proc., realne rentowności pozostają na poziomie -4,7 proc.

parkiet.com

Bankierzy centralni stracili cierpliwość do inflacji. Przewodniczący Rezerwy Federalnej, Jerome Powell, wyjaśnił to na posiedzeniu, kiedy zasadniczo potwierdził marcową podwyżkę stóp procentowych. Prezes Europejskiego Banku Centralnego Christine Lagarde nie powtórzyła wcześniej wygłoszonych komentarzy, że podwyżka stóp w tym roku jest „bardzo mało prawdopodobna", a zamiast tego wskazała, że ??wśród decydentów istnieje „ogólny niepokój" o inflację i że będzie otwarta na podwyżki stóp W tym roku. Potem był oczywiście Bank Anglii, gdzie decydenci poważnie rozważali podniesienie stóp o 50 punktów bazowych na ostatnim posiedzeniu.

Reakcja rynku była szybka, ale nie katastrofalna. Globalna pula długu o ujemnej rentowności spadła w ciągu jednego dnia o 20 proc., do najniższej kwoty od października 2018 r. Ich wartość spadła do 7,67 biliona dolarów, według indeksu Bloomberga, ze szczytu 18,38 biliona dolarów odnotowanego pod koniec 2020 roku. Rentowności włoskich obligacji rządowych wzrosły do ??najwyższego poziomu od maja 2020 r., a niemieckie obligacje 5-letnie po raz pierwszy od 2018 r. okazały się dodatnie.

W USA ruch był początkowo bardziej stłumiony, ale po zaskakująco mocnym raporcie o zatrudnieniu w styczniu w piątek, rentowności 10-letnich obligacji skarbowych wzrosły do ??najwyższego poziomu od stycznia 2020 r., a inwestorzy zaczęli wyceniać z większym prawdopodobieństwem sześć podwyżek stóp procentowych do końca roku. Inwestorzy wreszcie po raz pierwszy od czerwca zaczęli uzyskiwać dodatnią realną stopę zwrotu z 30-letnich obligacji amerykańskich. W czwartek rentowności obligacji Wielkiej Brytanii i Niemiec skoczyły o ponad 10 punktów bazowych po tym, jak Bank Anglii i Europejski Bank Centralny odbyły spotkania polityczne i zasygnalizowały patentowy niepokój związany z podwyższoną presją inflacyjną. Rentowność 10-letnich obligacji Niemiec, która do tego tygodnia była poniżej zera, podskoczyła do około 0,15 proc., osłabiając to, co było kotwicą dla rentowności obligacji skarbowych, gdy europejscy inwestorzy przesunęli pieniądze do USA, aby uzyskać dodatnie zwroty. Utrzymujący się wzrost powyżej zera dla niemieckiego bunda może torować drogę do testu rentowności 10-letnich obligacji na poziomie 2 proc. i wyższym. Tyle że przy obecnym poziomie inflacji realna rentowność nadal będzie ujemna - do tej pory przez 69 kolejnych miesięcy.

Nawet przy tych wszystkich pozytywach rynki tak naprawdę nie zaczęły rozumieć, co ostatecznie będzie oznaczać zsynchronizowane zaostrzenie polityki banków centralnych z rynków rozwiniętych. Powrót do bardziej normalnego kursu to jedna rzecz, którą Fed musi mieć. To kolejna sytuacja, w której EBC kończy swoją politykę ujemnych stóp – jeszcze w tym roku – po raz pierwszy od 2016 roku. Dodając te dwa elementy, wraz z wysoce niepewną trajektorią gospodarczą i największym impulsem inflacyjnym od dziesięcioleci, a znajdziemy się ponownie na głęboko nieznanym terytorium.

Ta dynamika z pewnością wywoła duże reperkusje. Inwestorzy spędzili lata, tracąc pieniądze, posiadając obligacje rynków rozwiniętych, które nic nie dawały. Co zrobią, kiedy zaczną faktycznie zwracać na to uwagę? Jak wycenią bardziej ryzykowne obligacje, które zostały wycenione tak, jakby rentowność na zawsze pozostawała na rekordowo niskim poziomie? - pyta Lisa Abramowicz z Bloomberga.

Przez lata stratedzy argumentowali, że obligacje amerykańskie pozostaną licytowane przez resztę świata, ponieważ rentowność w innych krajach jest tak niska. Co się stanie, gdy zacznie się to zmieniać, a waga papierów o ujemnej rentowności zostanie zniesiona?

Rynki kredytowe pozostawały stosunkowo spokojne przez większość tegorocznych zawirowań na rynku akcji, ale w tym tygodniu zaczęły wykazywać pewne pęknięcia. Fundusze dłużne odnotowały największy tygodniowy odpływ od marca 2021 r., z 11,6 miliarda dolarów wycofujących się z funduszy obligacji w tygodniu poprzedzającym 2 lutego, przy czym dług o wysokiej rentowności i ratingu inwestycyjnym odnotował dziewiąty największy tygodniowy odpływ od 2003 r.

– Zamierzamy wyjść z ery stale ujemnych realnych stóp procentowych – przewidywał Jeffrey Rosenberg, menedżer portfela BlackRock Inc., w piątkowym Bloomberg Surveillance.