Jak BP stało się potencjalnym celem przejęcia

Od tygodni na rynkach krążyły plotki o potencjalnej fuzji brytyjskich gigantów naftowych – aż do czwartkowego oświadczenia, które położyło kres tygodniom spekulacji, a w którym Shell zaprzeczył doniesieniom o prowadzeniu rozmów w sprawie przejęcia BP.

Ale jak doszło do sytuacji, w której BP, brytyjska firma zajmująca się poszukiwaniem ropy naftowej, założona w 1909 roku pod nazwą Anglo-Persian Oil Company, notowana na giełdach londyńskiej i nowojorskiej, jest obecnie postrzegana jako możliwy cel przejęcia przez swojego długoletniego rywala?

W 2020 roku, pod kierownictwem nowo mianowanego dyrektora generalnego Bernarda Looneya, BP ogłosiło, że rozpocznie strategię przekształcenia się w „firmę o zerowej emisji netto do 2050 roku lub wcześniej”, jednocześnie zwiększając swoje inwestycje w projekty energii odnawialnej. Gigant energetyczny zobowiązał się do „działania przy jednoczesnej transformacji”, przedstawiając tę ​​nową strategię.

Wówczas Looney przyznał, że zmiana będzie wyzwaniem, ale argumentował, że jest to „również ogromna szansa”.

Niespodziewana rezygnacja Lonneya

Looney uruchomił strategię w momencie, gdy pandemia Covid-19 rozprzestrzeniała się po całym świecie, wywołując szok popytowy i załamanie cen ropy naftowej. Gigant energetyczny odnotował pierwszą od dekady stratę w całym roku, ale firma kontynuowała modernizację, osiągając roczny zysk w wysokości 7,6 miliarda dolarów w 2021 r. – zanim wzrósł ponad trzykrotnie do 27,65 miliarda dolarów w 2022 r., gdy inwazja Rosji na Ukrainę spowodowała gwałtowny wzrost cen ropy.

Looney pochwalił wyniki, mówiąc CNBC, że firma obecnie skłania się ku swojej strategii.

– Ogłaszamy do 8 miliardów dolarów więcej inwestycji w transformację energetyczną w tej dekadzie i do 8 miliardów dolarów więcej w ropę i gaz, aby wesprzeć bezpieczeństwo energetyczne i przystępność cenową energii w tej dekadzie – powiedział.

Ten wzrost inwestycji w transformację energetyczną firmy został wzmocniony prognozami opublikowanymi w wydaniu BP Energy Outlook z 2023 r., że udział paliw kopalnych w energii pierwotnej spadnie z około 80% w 2019 r. do zaledwie 20% w 2050 r.

BP było w szoku, gdy Bernard Looney nagle ogłosił swoją rezygnację we wrześniu 2023 r. po niecałych czterech latach pracy, a firma ujawniła, że ​​nie był „w pełni przejrzysty w swoich poprzednich ujawnieniach” na temat relacji w miejscu pracy przed objęciem stanowiska dyrektora generalnego.

Stanowisko tymczasowego dyrektora generalnego objął dyrektor finansowy Murray Auchincloss, mianowany na stałe w styczniu 2024 r.

Ale człowiek, który napędzał wizję BP jako giganta energii odnawialnej, opuścił koncern.

Narastające spekulacje o możliwym przejęciu

Spadające roczne zyski w latach 2023 i 2024, a także odejście Looneya i utrzymujące się słabe wyniki akcji BP w porównaniu z konkurentami, wywołały nowe pytania dotyczące strategii giganta naftowego i jego przyszłości jako samodzielnej firmy. Oprócz Shell, Chevron i Exxon Mobil są również wymieniane jako potencjalni kandydaci na BP, podczas gdy Adnoc z Emirates podobno przygląda się niektórym aktywom gazowym.

Aktywny inwestor Elliott podobno zgromadził udziały w gigancie naftowym w lutym, tuż przed tym, jak Auchincloss ujawnił strategiczny reset BP, który miał na celu zwiększenie inwestycji w ropę i gaz oraz zmniejszenie skupienia na odnawialnych źródłach energii. Inwestorzy nie są jeszcze pod wrażeniem, a akcje spadły o 15% od tego czasu.

Rozmawiając z CNBC w kwietniu, Auchincloss zbagatelizował obawy, że firma staje się celem przejęcia, mówiąc: „jesteśmy silną, niezależną firmą”. Jego rówieśnik, dyrektor generalny Shell, Wael Sawan, powiedział tymczasem CNBC w czerwcu, że „mamy bardzo wysoko postawione poprzeczki” dla okazji fuzji i przejęć, ale argumentował, że firma nadal opowiada się za odkupem własnych akcji.

Zdecydowane odrzucenie tych doniesień przez Shell wydaje się na razie ostudzić zapał potencjalnej oferty przejęcia BP. Starszy analityk akcji Morningstar Allen Good zakwestionował w tym momencie zalety umowy Shell z BP, mówiąc CNBC, że „chyba że wycena będzie superatrakcyjna”, to prawdopodobnie nie będzie to warte bólu głowy dla kadry kierowniczej.