W ciągu ostatniej dekady zerowe stopy procentowe w Europie nie powstrzymały wzrostu wartości środków finansowych gospodarstw domowych. Jednak w poszczególnych krajach czynniki wzrostu były całkowicie odmienne: Podczas gdy niemieckie gospodarstwa domowe opierały się na świeżych oszczędnościach (głównie z dochodów zarobkowych), większość pozostałych krajów korzystała z przyrostów wartości (tj. rosnących cen papierów wartościowych).
Gospodarstwa domowe w Finlandii i Niemczech odnotowały dość znaczne średnie roczne stopy wzrostu, przekraczające 5 proc. Najniżej znalazła się Portugalia, gdzie średni wzrost aktywów był znacznie poniżej granicy proc., podczas gdy Austria (+3,1 proc.), Hiszpania (+3,1 proc.) i Belgia (+3,3 proc.) zdołały znaleźć się tuż powyżej tej granicy
W wartościach bezwzględnych, różnice we wzroście są jeszcze bardziej wyraźne, co odzwierciedla różnice w poziomie zamożności w strefie euro. Łączny średni roczny wzrost aktywów finansowych na osobę, czyli suma zmian wartości, dochodów z nieruchomości i oszczędności z dochodów, wynosi od zaledwie 740 euro w Portugalii aż do 7 230 euro w Niderlandach. Na drugim i trzecim miejscu znalazły się Niemcy i Belgia z prawie takimi samymi wartościami (odpowiednio 3 840 i 3 830 euro). Oprócz Portugalii, wzrost bezwzględny był znacznie poniżej średniej we Włoszech (2 510 euro), Austrii (2 340 euro) i Hiszpanii (1 290 euro).
Na koniec 2021 roku średnia wartość aktywów finansowych per capita w Niderlandach wynosiła 176 510 euro, czyli ponad 4,5 razy więcej niż wartość prywatnych oszczędności w Portugalii (38 810 euro). W okresie obserwacji różnica zamożności jeszcze się powiększyła: w 2012 roku ten sam współczynnik wynosił zaledwie 3,8. Co tłumaczy tak dużą przewagę? Przede wszystkim dużą rolę odgrywa firmowe zabezpieczenie emerytalne. Dla porównania należy wspomnieć, że niemieckie gospodarstwa domowe znajdują się w górnej części środkowego przedziału rankingu, a średnie aktywa finansowe per capita wynoszą tam 91 090 euro.
Allianz Trade uważa, że oszczędzający będą musieli dostosować się do świata, w którym inflacja będzie coraz wyższa – jednak nadal obowiązują stare zasady. Rosnąca inflacja już w 2021 roku drastycznie zmniejszyła zyski, a średnia całkowita stopa zwrotu spadła realnie o ponad 60 proc. W 2022 roku będzie jeszcze gorzej: Przy średniej inflacji w strefie euro wynoszącej ponad 8%, realny zwrot z inwestycji zostanie zepchnięty głęboko w obszar ujemny. W 2023 roku, kiedy inflacja powinna spaść z ostatnich rekordowych poziomów, sytuacja powinna się poprawić. Mimo to, przy rocznej inflacji na poziomie około 5 proc., rzeczywiste stopy zwrotu najprawdopodobniej pozostaną na minusie. Ponadto, ponieważ oczekuje się, że inflacja utrzyma się w najbliższym czasie na wysokim poziomie, tym bardziej pilne jest, aby gospodarstwa domowe dostosowały swoje działania związane z oszczędzaniem, skupiając się na długoterminowym tworzeniu wartości, a nie na krótkoterminowym utrzymywaniu płynności.
