Rynek już wprawdzie nie spada, ale też i nie rośnie. Kontrakty idą w bok.
Nie pomaga im nawet wiadomość o rewizji przez GUS danych dynamice PKB w
2006 z 5,8%, na 6,1%. Złoty też na tą informację jakoś szczególnie nie
zareagował. Teraz mamy ważniejsze sprawy. Dane te nie zmieniają oceny
sytuacji w gospodarczej, a przecież przed nami niewiadoma dotycząca
decyzji RPP. M 11-12
Tańszy pieniądz jest pożądany przez stronę rządową, bo będzie wspierać gospodarkę i nastroje. Opozycja szuka dźwigni po drugiej stronie.
Poniedziałkowa sesja była pierwszą, podczas której rynki finansowe miały możliwość zareagowania na to, co wydarzyło się w weekend.
Początek tygodnia przynosi duże luki na wykresach. Powoli trzeba przyzwyczaić się do tego, że to zjawisko nie jest wyjątkiem, a regułą.
Minister Finansów zebrał z rynku kolejne prawie 11 mld zł. Największym zainteresowaniem znów cieszyły się te serie, które dają pozytywną ekspozycję na spadek stóp procentowych. Bazowy scenariuszem nadal pozostają niższe stopy w banku centralnym, bo jeszcze w wakacje inflacja znajdzie się bardzo blisko celu.
Mimo ostatniej deprecjacji amerykański dolar nie wydaje się jeszcze wcale tani w ujęciu fundamentalnym.
Wydawało się, iż ten tydzień mijać będzie pod znakiem podbicia premii za ryzyko związanej z wydarzeniami na Bliskim Wschodzie.
