No cóż, czyją matką jest nadzieja? Miało być dziś lepiej niż wczoraj.
Rozpiętość wahań miała być większa, większy miał być obrót i aktywność
graczy. Taka przynajmniej była nadzieja. Zamiast tego mamy powtórkę
wczorajszego truchtu w miejscu. Jest o tyle ciekawiej, że przy zmianie cen
widać jakieś godne uwagi wartości. Maren to jednak pocieszenie, gdyż całą
sesję trzeba było walczyć z narastającym ciężarem powiek. Czy jutro będzie
lepiej? Oby. Nadzieja umiera ostatnia. U 66-67
Fed zdecydował o trzeciej z rzędu obniżce stóp w tym roku, obniżając główną do 3,75 proc. Decyzja kolejny raz uj...
Szanse na wzrost i bariery rozwojowe wzięli pod lupę uczestnicy debaty „Atrakcyjność inwestycyjna Polski” na XI Kongresie Bankowości Korporacyjnej i Inwestycyjnej w Warszawie.
Na niższych stopach i rosnącym popycie mogą skorzystać emitenci obligacji korporacyjnych. Warto zwracać uwagę na...
Pod koniec roku widać spory ruch na rynku i to zarówno ze strony emitentów, jak i inwestorów indywidualnych oraz...
Mimo dominacji sentymentu zewnętrznego na wycenie złotego w tym tygodniu istotne dla polskiej waluty okazać się...
Inflacja CPI w październiku wyniosła 2,40 proc. Co więcej, w listopadzie osiągnęliśmy cel inflacyjny – i to przy...
Ostatni tydzień listopada rozpoczął się na rynkach finansowych w atmosferze wyczekiwania.
