Skorzystaj z promocji i czytaj dalej!
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Koniec z węglem Pionierzy i maruderzy
Najważniejszym frontem walki ze zmianami klimatu jest wyrugowanie węgla z energetyki. Dość wspomnieć, że liczba zanieczyszczeń wyemitowanych przez elektrownię Bełchatów od momentu jej powstania jest równa emisjom całej Polski w ciągu trzech lat.
Pod tym względem małym krajom jest łatwiej. Dlatego niewielka Portugalia może sobie pozwolić na całkowite pozbycie się węgla z energetyki już w przyszłym roku (dziś udział tego surowca w miksie energetycznym wynosi w Portugalii 10 proc.). W niewiele wolniejszym tempie z węgla zrezygnują również Szwecja (2022), Słowacja (2023) i Austria (2025). Zadanie ułatwia im fakt, że w Szwecji węgiel to zaledwie 1 proc. miksu energetycznego, w Austrii – 3 proc., na Słowacji – 12 proc. Umiejętne zastąpienie węgla pozwoli też na podobny zabieg Francji, która – jako jedyny duży europejski kraj – udział węgla w miksie energetycznym zbiła do 3 proc. Inne duże uprzemysłowione państwa, gdzie węgiel nie odgrywa już dużej roli, to Włochy i Wielka Brytania, gdzie ten surowiec stanowi 15 proc. źródeł energii. W przedziale 20–30 proc. znajdziemy z kolei Hiszpanię, Węgry, Holandię, Irlandię, Danię, Rumunię, Słowenię. Moglibyśmy przyjąć, że na tym tle Niemcy to ogon Europy: niemiecka energetyka w 40 proc. opiera się na czarnym paliwie. Gorzej wypadają tylko Bułgaria (45 proc.), Grecja (46 proc.) i Czechy (54 proc.). Ale jak wtedy określić Polskę, gdzie węgiel to wciąż 81 proc. paliwa dla energetyki? MJ
