Przekaz Fed można odebrać jako umiarkowanie jastrzębi – obniżka stóp była w pełni zdyskontowana, a zasygnalizowanie końca luzowania nie było przesądzone. Fed dość jasno zakomunikował, że rozważy kolejną obniżkę dopiero w sytuacji, gdy perspektywy ulegną znaczącemu pogorszeniu. To rodzi pewne ryzyko, że zignoruje postępujący wpływ globalnego spowolnienia na amerykańską gospodarkę. Z drugiej strony prezes Powell robił, co mógł, aby nie popsuć nastrojów rynkowych, zapewniając o spadku ryzyka dla spowolnienia (ciekawa teza wobec danych, które dla USA pogarszają się dość systematycznie) i przede wszystkim zapewniając, że Fed podniesie stopy dopiero, gdy zauważy istotny wzrost inflacji bazowej powyżej 2% - a to może nie nastąpić przez dłuższy okres czasu. W efekcie ostatecznie dolar stracił, a indeksy na Wall Street poszybowały na nowe maksima.
Teraz gdy temat polityki Fed jest mniej więcej jasny inwestorzy mogą skoncentrować się na danych, choć nie w stu procentach. Uwagę rozpraszać będzie zapewne kwestia odwołanego szczytu w Chile i dywagacji odnoście tego, na ile jest to powiązane z brakiem gotowości do podpisania wstępnego porozumienia handlowego. Co do samych danych, końcówka tygodnia jest w tej kwestii niesamowicie intensywna. Tylko w nocy otrzymaliśmy potężną dawkę danych, które oferują dość mocno mieszany obraz. Z jednej strony produkcja przemysłowa w Japonii i Korei dość zauważalnie odbiła we wrześniu. Koreluje to z mocniejszym PMI dla Japonii za poprzedni miesiąc. Z drugiej strony wiemy już o tym, że w Japonii w październiku indeksy PMI znów spadły, a dodatkowo wprowadzona została podwyżka podatku od sprzedaży. Opublikowane zostały także indeksy PMI za październik dla Chin i zarówno w przypadku przemysłu, jak i usług notujemy spadek, co potwierdza naszą teorię, że wrześniowe odbicie było spowodowane wzrostem aktywności przed tygodniowym świętem w tym miesiącu. Ogółem zatem obraz sytuacji w azjatyckiej gospodarce pozostaje w najlepszym razie niejasny.
W USA opublikowane zostały dane o PKB za trzeci kwartał, które dzięki nadal solidnej konsumpcji były minimalnie lepsze od oczekiwań. Dwa ważne raporty poznamy jednak dopiero jutro – będzie to raport z rynku pracy (13:30) i indeks ISM dla przemysłu (15:00). Dziś z kolei czekają nas dane o inflacji PCE (13:30) w USA i wstępne dane o PKB w strefie euro za trzeci kwartał.
Podsumowując, na razie na rynkach panuje przekonanie, że wdrożone luzowanie pieniężne wystarczy, aby podźwignąć gospodarkę z obecnych kłopotów. Teraz taki scenariusz muszą potwierdzić dane. Dobre nastroje sprzyjają notowaniom złotego. O 8:50 euro kosztuje 4,2593 złotego, dolar 3,8168 złotego, frank 3,8649 złotego, zaś funt 4,9378 złotego.
dr Przemysław Kwiecień CFA
