Czwartek przynosi nam mieszany bilans dla dolara. Jego osłabienie, które było widoczne jeszcze wczoraj wieczorem i dzisiaj w nocy zaczyna być redukowane. Wczoraj pretekst do ruchu dał FED, który ponownie okazał się być dość "gołębi" w przekazie. Wprawdzie stwierdzono, że perspektywy dla gospodarki uległy poprawie, to jednak Jerome Powell przyznał, że minie jeszcze sporo czasu, zanim cele banku centralnego w postaci utrwalenia inflacji wokół celu, oraz maksymalizacji zatrudnienia zostaną zrealizowane. Tym samym nie dostrzega on żadnej potrzeby dyskusji nt. zmian w polityce monetarnej, zwłaszcza rozmów o tzw. taperingu, czyli ograniczaniu skali skupu aktywów. Innymi słowy FED nadal tkwi w tej samej narracji, która miała miejsce na początku roku, kiedy to dane makro były słabsze, a proces szczepień dopiero ruszał. I tak mamy wciąż tłumaczenie, że skok inflacji jest przejściowy i być może dopiero jej wtórny ruch będzie tym, na który bank centralny będzie reagował. Zresztą coraz trudniej jest ocenić, co tak naprawdę tkwi w zamysłach członków FED...
W pierwszej reakcji dolar potaniał wraz z cofnięciem się rentowności w okolice 1,61 proc. po wcześniejszym wyskoku z wtorku na środę do 1,64 proc. Tyle, że te już powróciły we wcześniejsze poziomy, a dolar pozostał nieco niżej. W nocy mieliśmy wystąpienie Joe Bidena, który wezwał Kongres do przyjęcia jego American Families Plan wartego 1,8 bln USD. Biały Dom zapewnia, że część z tych wydatków sfinansuje z podatków na najbogatszych, tyle, że nie jest do końca jasne, czy Kongres przyjmie je w takiej postaci jak chciałby tego prezydent. Pomijam tu sam fakt, że pomysły Bidena dla umiarkowanych demokratów są odbierane jako nazbyt lewicowe (krytycznie na ten temat wypowiedział się senator Manchin). W efekcie niezależnie od tego w którą stronę potoczy się dyskusja (a zapowiada się na długą i burzliwą), to jej finalnym efektem będzie konieczność wyemitowania większej ilości długu. Wątek wyższych rentowności obligacji może nam się, zatem utrwalić. Pytanie tylko jak na to będzie dalej reagować dolar i rynki akcji.
Wall Street wspięła się wczoraj na nowe maksima na S&P500 (okolice 4200 pkt.), ale rynek jest zróżnicowany, co widać po Nasdaq, czy DJIA, które mają jeszcze nieco do nadrobienia. Czy to potencjalne sygnały słabości popytu? Zobaczymy. Na razie kolejne spółki technologiczne (tym razem Apple i Facebook) zaprezentowały przyzwoite wyniki. Tyle, że tu warto wrócić do pytania, co jest już zdyskontowane, a co nie jest. Na to nigdy nie ma prostej odpowiedzi.
Dzisiaj słabo zachowują się korony skandynawskie, oraz japoński jen. W pierwszym przypadku jest to techniczne odbicie po wczorajszym silnym umocnieniu, a w drugim efekt korelacji z rentownościami amerykańskich obligacji. USDJPY nadal pozostanie, zatem dość dobrym miernikiem sentymentu w tym temacie.
W gronie najsilniejszych walut jest dzisiaj funt, chociaż zmiany nie są duże (GBPUSD zyskuje 0,2 proc. i maszeruje w stronę 1,40). Notowania EURUSD opadają w dół po ustanowieniu nowego lokalnego szczytu przy 1,2148 po tym jak wczoraj wybite zostało poniedziałkowe maksimum przy 1,2116. Inwestorzy zwracają uwagę na doniesienia o możliwości odmrażania francuskiej gospodarki w maju (prezydent Macron ma zaprezentować taki plan już jutro).
