Bez rewolucji w Polskiej Miedzi

Resort energii nie zdziesiątkował rady nadzorczej, tylko rozszerzył jej skład. Ponownie absolutorium nie otrzymała ekipa Herberta Wirtha. Tymczasem inwestorzy nasłuchują wieści z rynku miedzi.

W środę kurs akcji lubińskiego koncernu rósł nawet o 2,4 proc., do 109,1 zł. Miedź na parkiecie w Londynie pozostawała na stabilnym poziomie 5,7 tys. USD za tonę.

Gra popytu i podaży

Z jednej strony na rynek popłynęła informacja o nadwyżce globalnej produkcji czerwonego metalu, szacowanej przez ICSG (Międzynarodowa Grupa Studiów ds. Miedzi) na 165 tys. ton w I kwartale, oraz o spadku światowego zapotrzebowania na surowiec o 3 proc. za sprawą osłabienia popytu w Chinach (spadek sięgnął 6,5 proc.).

Z drugiej strony związkowcy zapowiedzieli przedłużenie do końca lipca strajku w kopalni Grasberg w Indonezji. Co więcej, działacze największych kopalni w Peru zaplanowali protesty na przyszły miesiąc. Peru jest drugim po Chile światowym producentem czerwonego metalu.

Od lutego do maja kurs miedzi na LME spadł o 10 proc., do 5,49 tys. USD, później nastąpiło odbicie. Licząc w naszej walucie, sytuacja wygląda gorzej. Od lutego do czerwca cena miedzi spadła o ponad 15 proc., do 21 tys. zł za tonę, a ostatni wzrost nie jest mocny – sięgnął 3 proc., do 21,6 tys. zł.

Prezes KGHM Radosław Domagalski-Łabędzki powiedział dziennikarzom w kuluarach podczas środowego walnego zgromadzenia, że kurs amerykańskiej waluty na poziomie 3,8–3,9 zł jest dla spółki bardzo korzystny w dłuższej perspektywie. KGHM dobrze ocenia również bieżące ceny miedzi.

– 5,7 tys. USD za tonę to naprawdę dobry poziom. Nie zakładamy, żeby coś złego działo się na rynku surowcowym, nie przewidujemy w tej chwili jakiegoś istotnego ryzyka – powiedział Domagalski-Łabędzki agencji Reuters. Menedżer zapewnił, że sytuacja w chilijskiej kopalni Sierra Gorda jest stabilna w porównaniu z I kwartałem, poprawia się uzysk miedzi i molibdenu.

Niewielkie roszady

Środowe walne zgromadzenie oczekiwane było przez rynek z zainteresowaniem, spekulowano o rekonstrukcji rady nadzorczej – pierwszej, odkąd nadzór nad firmą przejęło Ministerstwo Energii. Plotkowano, że potencjalne roszady mogą objąć i zarząd z Domagalskim-Łabędzkim na czele.

Mimo spekulacji o wpływie frakcyjnych walk w PiS na obsadę stanowisk we władzach koncernu doszło do tylko jednej zmiany personalnej. Na wniosek Skarbu Państwa, reprezentowanego przez resort energii, do rady nadzorczej dołączył jako dziesiąty członek Janusz Kowalski. To były wiceprezydent Opola i wiceprezes PGNiG ds. korporacyjnych od lutego do grudnia 2016 r. Z gazowego koncernu Kowalski odszedł wraz z zakończeniem kadencji, kojarzono go ze zdymisjonowanym ministrem skarbu Dawidem Jackiewiczem.

Jeśli chodzi o inne kwestie osobowe, ponownie (tym razem za okres od stycznia do lutego 2016 r.) absolutorium nie uzyskali członkowie zarządu sprzed ery PiS, czyli przede wszystkim prezes Herbert Wirth i pierwszy wiceprezes ds. finansowych Jarosław Romanowski. Akcjonariusze skwitowali Krzysztofa Skórę, który prezesem był od lutego do października ub.r.

Skromna, ale dywidenda

Akcjonariusze zadecydowali o wypłacie dywidendy w wysokości 1 zł na akcję. Dniem ustalenia prawa do dywidendy będzie 14 lipca, a wypłata nastąpi w równych ratach 17 sierpnia i 16 listopada.

– Chcemy być postrzegani jako spółka dywidendowa. 200 mln zł to optymalna kwota, musieliśmy brać pod uwagę sytuację płynnościową spółki, bo dywidendę wypłacamy z długu, plany inwestycyjne oraz ryzyka, które – jeśli się zmaterializują – mogą zwiększyć zapotrzebowanie na gotówkę – powiedział Stefan Świątkowski, wiceprezes ds. finansowych KGHM.

[email protected]