Drobna blondynka, która decyduje o miliardach

Od decyzji Ewy Radkowskiej-Świętoń zależy stan konta emerytalnego ponad 3 milionów Polaków.

Ewa Radkowska-Świętoń należy do nielicznego grona kobiet, które zawodowo zajmują się zarządzaniem pieniędzmi. Nie mówiąc już o kobietach piastujących stanowisko dyrektora. W branży funduszy emerytalnych i inwestycyjnych szefem inwestycji w firmie zarządzającej aktywami jest jedynie Ludmiła Szalak-Cyniak ze Skarbiec TFI.

– Był kiedyś taki film „Mały wielki człowiek" i tak bym określił Ewę. Niepozorna, ale niesłychanie inteligentna postać – mówi Grzegorz Chłopek, prezes ING PTE.

Czy płeć nie ma znaczenia w tym zawodzie?

– Myślę, że nadal kobieta zajmująca się zarządzaniem aktywami stanowi pewne zaskoczenie, ale nie odczułam nigdy, żeby oceniano mnie inaczej niż moich kolegów. Szczęśliwie w naszej branży o człowieku świadczą jego wyniki – przyznaje w rozmowie z nami Ewa Radkowska-Świętoń.

Według Andrzeja Sołdka, prezesa PTE PZU, który z nią pracował, fakt, że ten zawód jest tak zdominowany przez mężczyzn, może wynikać z tego, że trzeba mu poświęcić bardzo dużo. – Nie bardzo tolerowane są przerwy – mówi. Jak dodaje, Ewie Radkowskiej-Świętoń udało się urodzić dwójkę dzieci i nie „wypaść" z rynku oraz nie stracić z nim kontaktu. Jest mamą 2,5-rocznego synka i rocznej córeczki.

Szefowa inwestycji w ING PTE pierwsze kroki na rynku kapitałowym stawiała 18 lat temu w Centrum Operacji Kapitałowym Banku Handlowego (obecnie DM BH). Dobrze ten okres wspomina Agnieszka Decewicz, dziś ekonomistka BZ WBK. – To był czas, gdy tworzyły się domy maklerskie. Dużo się uczyliśmy, pasją był rynek kapitałowy, ale równocześnie często razem spędzaliśmy czas – mówi i wymienia wspólne wyjazdy na szanty i łódki do Giżycka czy wypad na szybowce. – Ewa jest specjalistą w każdym calu. Łączy profesjonalizm z normalnością, otwarciem na drugiego człowieka. Rozmowy z nią, nie tylko na tematy zawodowe, bywają inspirujące. Ma otwarty umysł. Jest otwarta na nowości. Nie pogubiła się. Podąża drogą, którą sobie wybrała, a równocześnie spełnia jako matka. Ludziom trudno często pogodzić życie zawodowe z osobistym. Jej się to udaje – uważa Decewicz.

– Ewa ma bardzo dobre fundamenty do tego, by zajmować obecną pozycję. Zaczynała jako analityk w departamencie analiz COK Banku Handlowego, następnie była zarządzającym i doszła do funkcji szefa inwestycji. Nie jest więc typem menedżera, który znalazł się na tym stanowisku, nie wiedząc, co robią osoby, które mu podlegają – uważa Sebastian Buczek, prezes Quercus TFI, który także pracował w COK BH. – Jako uczestnik funduszu emerytalnego ING dobrze się z tym czuję – dodaje. Wspomina także, że w 1996 r. w jednym czasie odchodzili z firmy, by spotkać się w następnej – ING Investment Management Polska. – To była dla nas niespodzianka – śmieje się Buczek.

Z grupą ING Radkowska związana jest od 1996 r. do dziś, z roczną przerwą, gdy pracowała w Aviva Investors Poland (2007–2008). Najpierw było to ING Investment Management, a od 2008 r. – ING PTE.

– Ewa była zawsze bardzo mocno zaangażowana w pracę i zainteresowana tym, co dzieje się na rynku kapitałowym. Porozumiewaliśmy się właściwie bez słów. Nie trzeba było niczego tłumaczyć. Jest osobą, z którą dobrze się współpracuje – mówi Andrzej Sołdek.

– Ewa była i jest osobą kompetentną, o analitycznym spojrzeniu na rzeczywistość. Wyróżnia ją także bezpośredni styl komunikacji – mówi z kolei Michał Szymański, partner zarządzający Money Makers, który pracował z Radkowską w ING Investment Management w latach 1998–2004.

A Rafał Janczyk, dyrektor inwestycyjny Aviva Investors, wspomina poczucie humoru Radkowskiej. – Potrafi dowcipem poprawić atmosferę – mówi. Podobnie wypowiada się Grzegorz Chłopek. – Jest pogodna, lubi żartować i jest blisko pracowników. Nie boi się?zakasać rękawy i pracować?ramię w ramię z innymi – mówi.

– Miałam dużo szczęścia w pracy zawodowej. Trafiałam na ciekawych ludzi, z którymi dobrze się pracowało i wiele można było się nauczyć – podkreśla Radkowska.

Andrzej Sołdek wspomina jej zainteresowanie piłką nożna.

– Jej poziom wiedzy na temat piłki nożnej, piłkarzy i klubów przewyższał wiedzę innych pań. Może wynikało to z zainteresowań jej młodszego brata – śmieje się Sołdek. Jak przyznaje się Ewa Radkowska, jej ulubione drużyny to Legia Warszawa oraz Manchester United.

Sama Ewa Radkowska mówi, że w ostatnim czasie jej hobby to dzieci, a w mniejszym stopniu sport. – Coraz częściej niestety jako widz, a nie aktywny uczestnik – mówi.

[email protected]

OFE zarządzają już ok. 270 mld zł. Za inwestowanie tych pieniędzy odpowiadają zwykle kilkuosobowe departamenty. Ich szefami są mężczyźni, z jednym wyjątkiem – ING. Jest to największy na rynku OFE zarówno jeśli chodzi o liczbę klientów, jak i aktywa w zarządzaniu. Ubiegły rok zakończył na czwartej pozycji pod względem wyników inwestycyjnych. Dobrze wypada też w długich okresach. W tych obejmujących najdłuższy czas, 12 i 13 lat, jest pierwszy.

Pytania do Ewy Radkowskiej-Świętoń członka zarządu, dyrektor departamentu inwestycji ING PTE

Jest Pani jedną z nielicznych kobiet, które zajmują się zarządzaniem aktywami. Dlaczego właściwie jest tak mało pań w tym zawodzie? Czy to domena męska?

Wydaje mi się, że zarządzanie aktywami jest uważane za dość ścisłą naukę, która tradycyjnie była uznawana za męską domenę. Przypuszczam, że znaczenie ma także ilość czasu, jaką trzeba poświęcić, aby naprawdę dobrze wykonywać ten zawód, co nie zawsze można pogodzić z obowiązkami rodzinnymi. Szczęśliwie widzę coraz więcej kobiet na rynku, nie tylko wśród analityków sell side, ale także po stronie zarządzających.

Czy istnieją różnice w sposobie zarządzania aktywami przez kobiety i mężczyzn?

Szczerze mówiąc, nie wiem, czy można mówić o męskim bądź kobiecym podejściu do zarządzania. Nie do końca wierzę w takie teorie.

A są jakieś cechy kobiet, które są szczególnie przydatne w tym zawodzie?

Nie wiem, czy są to cechy kobiece, ale to, co się przydaje, to umiejętność radzenia sobie ze stresem, niepoddawania się trudnościom oraz przekonanie, że każdy może się pomylić.

Jakie trzeba mieć predyspozycje do zarządzania aktywami?

Po pierwsze trzeba naprawdę lubić swoją pracę, po drugie umieć analizować informacje i zdarzenia, odsiewać to, co ważne, od tego, co głośne i modne, oraz patrzeć niestandardowo. Nie można bać się odpowiedzialności i podejmowania decyzji w warunkach braku pełnej informacji. Niezbędna jest też wiedza – między innymi o rynku, instrumentach, gospodarce, biznesie, rachunkowości, a także psychologii.

Lubi pani pieniądze?

Nie lubię pieniędzy jako takich, ale możliwości, które stwarzają.

Pytam w kontekście tego, że odpowiada Pani za zarządzanie najwyższą kwotą na rynku. To ułatwienie czy utrudnienie?

Wielkość aktywów, którymi zarządzamy – gdyż ja jestem tylko jedną z osób w zespole – stanowi spore wyzwanie. Wynika to głównie z ograniczeń płynnościowych oraz niektórych limitów prawnych. Zmusza nas to do niestandardowego myślenia i nieoglądania się na innych, co jednocześnie daje szansę nieustannego rozwoju.

Jaki moment w Pani karierze zawodowej był najtrudniejszy?

Najtrudniejszym momentem był początek roku 2008. Zarządzałam wówczas funduszami inwestycyjnymi w Aviva Investors. Był to okres bardzo dużych umorzeń środków z funduszy, przekraczających często 10 proc. aktywów dziennie. Czułam się bardziej likwidatorem niż zarządzającym, który decyduje o składzie portfela.

Czy domowymi finansami zarządza Pani w taki sam sposób jak zawodowo? Czy pozwala sobie Pani na rozrzutność?

Dużo więcej uwagi i staranności poświęcam zarządzaniu pieniędzmi klientów niż własnymi. Większości moich wydatków nie można nazwać inwestycjami i z pewnością nie należę do osób najbardziej oszczędnych.