Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Dziwny jest ten świat wykreowany przez banki centralne
Żyjemy w czasach, w których uznawane niegdyś za bezpieczną inwestycję wieloletnie obligacje skarbowe części państw zaczynają przynosić bliską zera lub wręcz ujemną rentowność – to jak na razie najbardziej namacalny efekt eksperymentalnej polityki banków centralnych, np. EBC.
Deflacja? Jaka deflacja? Nieustannie słyszymy hasło „deflacja”. Europejski Bank Centralny wytoczył ciężkie działa w obronie przed tym wrogiem. Wydawać by się więc mogło, że w gospodarce strefy euro od wielu miesięcy mamy do czynienia z uporczywym spadkiem cen. Nic bardziej mylnego! Owszem, zdarzały się nawet kilkumiesięczne serie spadkowe, ale w perspektywie rocznej ceny w gospodarce strefy euro są stabilne. Co więcej, jak wynika z ostatnich danych Eurostatu, w czerwcu ceny w ramach tej stabilizacji nawet nieco naruszyły dotychczasowy historyczny rekord! Co ciekawe, ten fakt został powszechnie przemilczany lub zupełnie niezauważony. Być może dlatego, że aby zdać sobie z tego sprawę, należy sięgnąć po mało nagłaśniane dane dotyczące indeksu (czyli poziomu) cen, a nie tylko jego rocznej dynamiki.
Prawie osiem lat po upadku Lehman Brothers główne banki centralne na świecie są ciągle pod silnym wpływem tamtych traumatycznych zdarzeń. Najbardziej zaawansowany w procesie „normalizacji" swojej polityki jest amerykański Fed, ale i on zdaje się odwlekać w nieskończoność kolejną podwyżkę stóp procentowych. A w strefie euro i Japonii banki centralne nawet o normalizacji nie myślą – wręcz przeciwnie, eksperymentują na ogromną skalę. Europejski Bank Centralny od półtora roku wytacza coraz cięższe działa. Po niechęci EBC do wdrożenia QE („luzowania ilościowego") na wzór amerykański nie pozostało nawet wspomnienie. Po ponad roku od rozpoczęcia masowego skupu aktywów apetyt instytucji pod wodzą Mario Draghiego rośnie. Skup obejmuje już nie tylko obligacje skarbowe (operacja niegdyś nie do pomyślenia dla konserwatywnych europejskich bankierów), ale nawet korporacyjne. Miliardy euro płyną każdego miesiąca na rynki obligacji. QE obniża de facto koszt finansowania wybranych prywatnych firm – jeszcze parę lat temu coś takiego byłoby zapewne nie do wyobrażenia.
