Jako, że nie było wczoraj sesji w USA, nie byłoby o czym pisać, ale nie
wszyscy świętowali. W serwisie Seeking Alpha Tim Plaehm opublikował notkę
na temat jego wątpliwości co do wielkości kryzysu systemu finansowego w
USA. Przytoczył on liczby. Wraz z piątkowym zamknięciem banku w ciągu roku
zniknęło 10 banków, których sumaryczne aktywa wyniosły 40 mld dolarów,
podczas gdy aktywa 10 największych banków amerykańskich wynoszą ok. 6
bilionów dolarów, a wszystkich 8451 banków przekraczają 13 bilionów
dolarów. Pada tu także porównanie z kryzysem S&L w latach 80-tych, gdy
rocznie upadało ponad 100 banków. Ponownie można mieć zastrzeżenia, co do
sposobu porównania. Obecny kryzys trwa rok i na razie skończyło się to
głównie na odpisach strat. Faktycznie banków upadło niewiele, ale na razie
wydaje się, że kryzys nabiera rumieńców, a nie wygasa. W tej chwili jest
może cicho, ale brak informacji o nowych problemach nie znaczy, że ich nie
ma. Spadek cen nieruchomości nadal ma miejsce i to nadal jest główny
czynnik ryzyka dla amerykańskiej gospodarki z systemem finansowym w
szczególności. Na rynku mamy głód kapitału. Płynność globalna jest tu
wyraźnie pomocna. W latach 80-tych nie było tylu możliwości pozyskania
pieniędzy krążących po świecie. Obecnie problem płynności instytucji
amerykańskiej załatwia się przez wprowadzenie inwestora z Dalekiego
Wschodu. Upadków banków może być więc mniej, ale będzie to kosztem zmian
własnościowych. Trudno porównywać kryzys trwający od roku z kryzysem
trwającym wiele lat. Skutki obu wydarzeń można będzie porównać dopiero w
chwili, gdy już oba zostaną zakończone. Obecnemu jeszcze trochę brakuje.
Ograniczona skala dotychczasowych zniszczeń jest widoczna w aktualnych
cenach akcji, które nie zaliczyły wielkiej fali spadków. Na razie cierpią
głównie branża finansowa i budowlana. Reszta się jakoś trzyma. Co nie
znaczy, że można być już spokojnym o przyszłość. Moim zdaniem, jest wręcz
odwrotnie, ale oczywiście ostateczne rozstrzygnięcie wskaże sam rynek.
Za każdym kolejnym podejściem rośnie prawdopodobieństwo wybicia oporu, więc może tym razem się uda.
Nowe prognozy analityków NBP nie pozostawiły RPP wyboru. Projekcja obniżyła ścieżkę centralną dla tegorocznej inflacji o 1 pkt proc.
Na rynku obligacji wydarzeniem wczorajszej sesji było opublikowanie planu przetargu na lipiec, ale i cały trzeci kwartał.
Najbliższej obniżki stóp możemy się spodziewać dopiero we wrześniu. Wtedy RPP nie będzie miała większego wyboru.
Tańszy pieniądz jest pożądany przez stronę rządową, bo będzie wspierać gospodarkę i nastroje. Opozycja szuka dźwigni po drugiej stronie.
Poniedziałkowa sesja była pierwszą, podczas której rynki finansowe miały możliwość zareagowania na to, co wydarzyło się w weekend.
