Miedź na kolejnej fali wzrostowej, która wcale nie musi długo potrwać

Cena metalu znalazła się najwyżej od ponad miesiąca. Sprzyja temu poprawa nastrojów na światowych rynkach, ale także informacje płynące z Chin. Problem w tym, że lista potencjalnych zagrożeń, by kontynuować ruch w górę, wcale się nie kurczy.

Poprawa nastrojów na światowych rynkach w ostatnim czasie udzieliła się także miedzi. Jej cena osiągnęła najwyższą wartość od połowy lipca. W Stanach Zjednoczonych przekroczony został poziom 4,2 USD za funt, w Londynie zaś cena zbliża się do poziomu 10 tys. USD za tonę. Do powrotu do tegorocznych szczytów wciąż jeszcze jest jednak daleka droga. W USA w maju cena osiągnęła poziom prawie 5,2 USD, w Londynie zaś – niemal 10,9 tys. USD. Czy ich ponowne osiągnięcie w najbliższym czasie jest możliwe?

Amerykanie i Chiny

Ostatni ruch w górę miedź zawdzięcza kilku czynnikom.

– Cena miedzi znalazła się najwyżej od miesiąca wobec oczekiwań na cięcia stóp procentowych ze strony Fedu, co następuje po gołębim wydźwięku wypowiedzi Jerome’a Powella w trakcie sympozjum ekonomicznego w Jackson Hole. Obecnie oprócz spekulacji na temat cięcia stóp procentowych, co może polepszyć perspektywy gospodarcze w USA oraz na całym świecie, a dodatkowo osłabić dolara, mówi się również o ożywieniu popytowym. Spółki mają zwiększać zamówienia na kupno prętów i kabli miedzianych w Chinach wobec ostatnich sporych spadków cen – mówi Michał Stajniak, analityk XTB. Również Łukasz Zembik wskazuje, że na wzrostowy ruch miedzi wpływ miały zarówno wydarzenia w USA, jak i na rynku chińskim.

– Cena urosła w ostatnich tygodniach głównie z powodu złagodzenia obaw rynku przed recesją w USA. Jednocześnie miedź korzysta z faktu, że jest mniej zależna od chińskiego rynku nieruchomości i bardziej zależna od produkcji niż stal. Ponadto zwrot w kierunku zielonych technologii nadal zapewnia wsparcie strukturalne. Chociaż produkcja samochodów w Chinach spadła nieznacznie rok do roku w lipcu, produkcja tak zwanych „nowych pojazdów energetycznych”, która obejmuje głównie samochody elektryczne i hybrydy typu plug-in, nadal znacznie rosła o 31,4 proc. Ostatnie odreagowanie cen w górę to po części również pokłosie strajku w chilijskiej kopalni miedzi Escondida (5 proc. globalnej podaży), który jest odpowiedzią na brak porozumienia płacowego – mówi Łukasz Zembik, analityk Oanda TMS Brokers. Jak dodaje, coraz ciekawiej wygląda też sytuacja na wykresie miedzi.

– Nieśmiało rysuje się „nieidealna” formacja odwróconej głowy ramionami. Cena zdołała przełamać opór horyzontalny i jednocześnie pokonała górną bandę kanału spadkowego trwającego od 20 maja – podkreśla Zembik.

Ryzyka wciąż aktualne

Czy to oznacza, że przed miedzią rysują się wzrostowe scenariusze? O te wcale nie musi być tak łatwo, na co wskazuje chociażby historia notowań tego surowca.

– Notowania kontraktów na miedź mogły zakończyć korektę w pierwszym tygodniu sierpnia, co może sprzyjać odbiciu do połowy września. Natomiast w okolicach października nie jest wykluczony test sierpniowego minimum, aby następnie do końca roku mógł się rozpocząć nowy impuls wzrostowy. Taka ścieżka ceny miedzi wynika z jej sezonowości na przestrzeni lat i obecnie zdaje się powtarzać – uważa Daniel Kostecki, analityk CMC Markets.

Sygnałów, które mogą zwiastować wyboistą drogę w kierunku wyższych poziomów cenowych, jest zresztą więcej. Dostarczają ich także fundamenty.

– Negatywny wpływ mają chociażby bardzo wysokie zapasy na LME, które w ostatnim czasie ponownie wzrosły do najwyższego poziomu od 2019 roku. Wynika to głównie z szybkiego wzrostu zapasów w Azji, co wskazuje na brak popytu ze strony Chin. Ogólnie rzecz biorąc, wolniejszy wzrost chińskiej gospodarki prawdopodobnie jeszcze przez jakiś czas będzie miał wpływ na ceny miedzi i ten czynnik może ograniczać większe odbicie sugerowane przez analizę techniczną. Warto także zwrócić uwagę, że globalny wzrost produkcji o 6,2 proc. rok do roku w pierwszej połowie roku był prawie dwukrotnie wyższy niż wzrost popytu. W Demokratycznej Republice Konga produkcja miedzi rafinowanej wzrosła najbardziej, o dobre 12 proc. po uruchomieniu nowych zakładów, podczas gdy w Chinach, pomimo ogłoszenia ograniczeń na wiosnę, wzrost produkcji w pierwszej połowie roku był również ogromny, o 7 proc. w porównaniu z pierwszą połową 2023 r. Trzeba zaś wziąć pod uwagę to, że oba kraje łącznie odpowiadają za ponad połowę światowej produkcji miedzi – podkreśla Zembik.

O ile więc jeszcze kilka miesięcy temu analitycy mocno wierzyli w miedź, tak teraz nastroje są nieco bardziej stonowane. Inna sprawa, że od początku roku miedź podrożała już o około 10 proc.