Kryteria z Maastricht, zwane również kryteriami konwergencji, to wskaźniki ekonomiczne i zasady, jakie powinno spełniać państwo aspirujące do uczestniczenia w unii walutowej. Obejmują stabilność cen, zrównoważoną politykę fiskalną (deficyt oraz zadłużenie kraju nie większe niż odpowiednio 3 proc. oraz 60 proc. PKB), stabilny kurs walutowy oraz zbliżony do eurostrefy poziom stóp procentowych.
O tym, jakie konsekwencje może mieć przyjęcie kraju realnie niespełniającego kryteriów z Maastricht, świadczyć może chociażby przypadek Grecji. Czasem jednak nawet spełnienie wymogów ustalonych ćwierć wieku temu może okazać się niewystarczające, o czym przekonywał wiceszef Narodowego Banku Węgier (MNB).
W ocenie Nagiego dodatkowymi kryteriami koniecznymi do wejścia kraju do unii walutowej powinny być zbliżony poziom płac oraz konkurencyjność gospodarek. Co więcej, finansowy i gospodarczy cykl koniunkturalny konwergującej do strefy euro gospodarki powinny być skorelowane w więcej niż 70 proc.