Trendy się utrzymują, ale robi się bardziej nerwowo

Ostat­nie no­to­wa­nia na war­szaw­skim par­kie­cie prze­bie­ga­ły przy naj­więk­szej od po­cząt­ków wrze­śnia zmien­no­ści

Zwyżka zmien­no­ści zbie­gła się w cza­sie z po­gor­sze­niem na­stro­jów na na­szym par­kie­cie. To dość ty­po­we za­cho­wa­nie, że w cza­sie spad­ku ro­śnie za­kres wa­hań.

Ba­rie­rą dla WIG oka­za­ło się gór­ne ra­mię ka­na­łu spad­ko­we­go, w ja­kim in­deks po­ru­sza się od po­cząt­ków lip­ca. Ty­dzień za­koń­czy­li­śmy 700 pkt po­nad dol­ną gra­ni­cą, któ­rą można trak­to­wać ja­ko śred­nio­ter­mi­no­we wspar­cie. Do­kład­nie przy li­nii tren­du łą­czą­cej doł­ki od po­cząt­ków lip­ca koń­czył eu­ro­pej­ski DJ Stoxx 600. W je­go przy­pad­ku war­to też zwró­cić uwa­gę na to, że trwa­ją­cy do I de­ka­dy li­sto­pa­da ruch zwyżko­wy nie był w sta­nie do­pro­wa­dzić do osią­gnię­cia gór­ne­go ra­mie­nia ka­na­łu, ja­kim można obej­mo­wać no­to­wa­nia od ma­ja te­go ro­ku.

To zaś trze­ba roz­pa­try­wać w ka­te­go­riach sła­bo­ści ryn­ków w stre­fie eu­ro. Co­raz bar­dziej dzie­lą się na dwa świa­ty: Niem­cy (oraz do­brze wy­pa­da­ją­ca w tym ro­ku Bel­gia) i ca­ła resz­ta. Umac­nia się przy tym zja­wi­sko słab­nię­cia emer­ging mar­kets wzglę­dem ryn­ków doj­rza­łych. Siła?re­la­tyw­na dru­gich wo­bec pierw­szych osią­gnę­ła naj­wyższy po­ziom od koń­ca wrze­śnia. Co­raz wy­raź­niej wi­dać, że ma­my do czynie­nia z trwal­szym od­wró­ceniem spad­ko­wej ten­den­cji do­mi­nu­ją­cej od ma­ja do po­cząt­ków paź­dzier­ni­ka.

Wśród roz­ma­itych sy­gna­łów, ja­kie w ostat­nich dniach na­pły­wa­ją, chy­ba naj­bar­dziej wy­mow­ne jest to, że prak­tycz­nie wszyst­kie klu­czo­we ryn­ki do­tar­ły do sil­nych wsparć, któ­rych prze­ła­ma­nie mia­ło­by przy­naj­mniej śred­nio­okre­so­we kon­se­kwen­cje. Ame­ry­kań­ski S&P 500 od­bił się od oko­lic 1080 pkt. In­deks CRB za­trzy­mał się przy szczy­cie z po­cząt­ków te­go ro­ku, ja­ki zo­stał wy­zna­czo­ny przy 294 pkt.

Od paź­dzier­ni­ko­we­go doł­ka od­bi­ło się zło­to. Od sil­nych wsparć od­bi­ły się czo­ło­we emer­ging mar­kets (Bra­zy­lia, Ko­rea). Ty­dzień na wspar­ciu koń­czy­ły In­die. Do bli­sko pięciomie­sięcz­nej li­nii tren­du do­tar­ły Chi­ny. Po­dob­nie sta­ło się w Ro­sji. Miej­sce na zniżkę ma na­to­miast wciąż jesz­cze EUR/USD. Sil­ne wspar­cie jest do­pie­ro przy nie­co po­nad 1,33 USD. Nie­mniej jed­nak tech­nicz­ny ob­raz głów­nych ryn­ków pre­zen­tu­je się spój­nie. Są du­że szan­se na kon­ty­nu­owa­nie ten­den­cji z po­przed­nich mie­się­cy, ale w ta­kim sce­na­riu­szu trze­ba przy­jąć, że ryn­ki ak­cji miej­sca na dal­szy ruch w dół ma­ją bar­dzo nie­wie­le.

Wy­mow­ne jest za­cho­wa­nie glo­bal­ne­go in­dek­su ryn­ków ak­cji MSCI AC World. Na po­cząt­ku li­sto­pa­da wy­bił się z ka­na­łu wzro­sto­we­go, w ja­ki można by­ło wpi­sy­wać no­to­wa­nia od po­cząt­ków lip­ca, by w ostat­nich dniach wró­cić do je­go wnę­trza. Ta­ki fał­szy­wy sy­gnał kup­na, ja­kim by­ło wyj­ście gó­rą z ka­na­łu, jest ostrze­że­niem przed wy­czer­py­wa­niem się po­ten­cja­łu wzro­sto­we­go. Nie­wy­klu­czo­ne jed­nak, że bę­dzie to traf­na wska­zów­ka w śred­nim ter­mi­nie, na­to­miast w krót­kim okre­sie bę­dzie je­dy­nie za­po­wia­dać jesz­cze więk­szą po­la­ry­za­cję no­to­wań na gieł­dach w po­szcze­gól­nych kra­jach.