Byki i niedźwiedzie. Fundusze absolutnej stopy zwrotu

Fundusze absolutnej stopy zwrotu to najtrudniejsza kategoria dla oceniającego.

Żeby stwierdzić, który portfel jest najlepszy, trzeba bowiem określić, co to znaczy „absolutna stopa zwrotu". Każdy inwestor może tę obietnicę rozumieć inaczej. W „Parkiecie", inspirowani metodologią Analiz Online, stwierdziliśmy, że wzorcowy reprezentant tej kategorii powinien przede wszystkim zawsze – w każdym okresie wyceny – osiągać dodatni wynik inwestycyjny. To pierwsze sito, przez które przepuściliśmy fundusze absolutnej stopy zwrotu. Dopiero później zaczęliśmy się przyglądać wartość osiągniętych zysków.

Trigon Quantum Absolute Return FIZ, zarządzany przez Marka Jurasia z zespołem, któremu przyznajemy Złoty Portfel, nie dość, że w każdym z czterech kwartałów 2016 r. był na plusie, to jeszcze zarobił 13,2 proc. Open Finance Absolute Return FIZ, prowadzony przez Przemysława Nowickiego, również w każdym kwartale osiągnął zysk, do tego zarobił znacznie więcej, bo spektakularne 39 proc. Różnica między zdobywcą Złotego Portfela a nominowanym polega na tym, że stopa zwrotu tego pierwszego została osiągnięta stopniowo, stabilnie, a Open Finance Absolute Return FIZ praktycznie cały roczny wynik wypracował od września do grudnia, do tego miał za sobą raczej nieudany 2015 r.

 

Marek Juraś, Trigon TFI

Klasą samą w sobie w kategorii funduszy absolutnej stopy zwrotu jest Opoka TFI pod wodzą Tomasza Tarczyńskiego. Opoka Neutral, choć zarobiła skromne 6 proc., jest jedynym funduszem wyceniającym aktywa co miesiąc, który w każdym miesiącu 2016 r. osiągnął zysk. To nie lada sztuka – wypracowanie dobrej stopy zwrotu 12-krotnie jest trudniejsze niż zrobienie tego cztery razy, jak w przypadku portfeli wyceniających aktywa kwartalnie. Fundusz Opoka One, z oferty tego samego TFI – każdy kwartał na plusie – zarobił 12 proc.

Przemysław Nowicki, Open Finance TFI