Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Teoria złotego spisku
Są eksperci, którzy uważają, że banki centralne konspirują w celu zaniżenia cen „metalu bogów”. Czy jednak spiskowcy mogą wygrać starcie z potężnymi rynkowymi siłami dającymi o sobie znać od wybuchu kryzysu?
Los niemieckiego złota był w 2012 r. przedmiotem ożywionych dyskusji politycznych. Prezes Bundesbanku Jens Weidmann musiał oprowadzać parlamentarzystów po podległych mu składach cennego kruszcu i przekonywać ich, że narodowe rezerwy złota nie zniknęły. Wielu z nich przekonał tylko częściowo. – Bundesbank pilnuje złota znajdującego się w kraju w nadzwyczajny sposób. To kontrastuje z tym, jak traktuje rezerwy złota znajdujące się za granicą – wskazuje Peter Gaulweiler, polityk rządzącej partii CDU. Powodem całego zamieszania stał się raport niemieckiego Federalnego Biura Audytu, wskazujący na to, że Bundesbank praktycznie nie ma pojęcia, co się dzieje z jego rezerwami złota przechowywanymi w nowojorskim oddziale Rezerwy Federalnej. Oficjalnie znajduje się tam 1536 ton złota, niemal połowa narodowych rezerw. Nikt nigdy jednak nie przeprowadził ich audytu. W 2007 r. po wielu prośbach pozwolono urzędnikom Bundesbanku zobaczyć skarbiec, w którym trzymany jest kruszec. Zezwolono im wejść jedynie do przedsionka składu. W 2011 r. po kolejnej serii nalegań Bundesbanku specjalnie dla Niemców otwarto jeden z sejfów i zważono kilka wyjętych z niego sztabek. Ustalenia tego „badania" są jednak tajne. To zaś owocuje wysypem teorii spiskowych o tym, że niemieckie złoto zostało pożyczone bankom dokonującym manipulacji, mających na celu zduszenie cen tego kruszcu.
