Tym samym stopa referencyjna NBP pozostanie na niezmiennym od czerwca 2011 r. poziomie 4,50 procent. Nasza prognoza zgodna jest z konsensusem rynkowym. Jednocześnie podtrzymujemy nasz scenariusz bazowy, który zakłada, że w 2012 roku czeka nas jedna obniżka stóp o 25 pb, której spodziewać można się dopiero w IV kwartale.
„Jastrzębi" ton nie przełoży się na podwyżki stóp
W ostatnim okresie niektórzy z przedstawicieli RPP sugerowali w publicznych wypowiedziach konieczność podniesienia stóp procentowych aby zredukować ryzyko wzrostu inflacji i ograniczyć oczekiwania inflacyjne w długim okresie. Jednak wydaje się, iż „gołębia" większość w łonie Rady nie widzi podstaw do takiego kroku. „Jastrzębi" ton postrzegamy jako próbę oddziaływania poprzez kanał kursowy na inflację, która utrzymuje się od kilkunastu miesięcy powyżej górnego ograniczenia celu inflacyjnego NBP.
Presja inflacyjna ma w dużej mierze charakter egzogeniczny
Wysoki poziom inflacji jest skutkiem szoków podażowych wynikających z wysokich cen paliw, energii i żywności, a są to czynniki, na które polityka pieniężna ma jedynie ograniczony wpływ. W pewnym stopniu wzrost inflacji wynikał również z obserwowanego w drugiej połowie ub. roku znaczącego osłabienie złotego. Skutkowało to importem inflacji z zewnątrz. Jednak wpływ szoków podażowych jest ograniczony w czasie i można oczekiwać wygasania ich negatywnego oddziaływania na inflację. W pewnym stopniu wzrost inflacji wynikał również z obserwowanego w drugiej połowie ub. roku znaczącego osłabienie złotego. Skutkowało to importem inflacji z zewnątrz. Jednak wpływ szoków podażowych jest ograniczony w czasie i można oczekiwać wygasania ich negatywnego oddziaływania na inflację.
Spadająca dynamika realnego funduszu płac zwiastuje wygasanie inflacji
Kolejnym istotnym czynnikiem jest fakt, iż wzrost wynagrodzeń w ostatnich miesiącach utrzymuje się na umiarkowanym poziomie i jest ograniczany przez wysoki poziom bezrobocia. Realny fundusz płac w lutym obniżył się do poziomu zaledwie 0,5 procent, co jak wynika z danych historycznych implikuje przyszły spadek inflacji. Dodatkowo, wspiera te tendencje ograniczenie wzrostu płac w sektorze publicznym wynikające z realizowanej obecnie przez rząd konsolidacji fiskalnej sektora finansów publicznych. Ostatecznym argumentem za pozostawieniem stóp procentowych na dotychczasowym poziomie jest zatem spodziewany w drugiej połowie roku spadek inflacji będący skutkiem prawdopodobnego spowolniania w sferze realnej. Wszystkie te argumenty zostaną zapewne przywołane przez „gołębią" część Rady. Spodziewamy się, iż RPP utrzyma dotychczasową retorykę i nadal będzie wyczekiwać na dezinflacyjny wpływ 100 punktowych podwyżek z ubiegłego roku. RPP ewentualnie, może dyskutować nad podwyższeniem poziomu stopy rezerwy obowiązkowej dla banków, ale nie oczekujemy aby na obecnym posiedzeniu Rada zdecydowała się na taki krok. Traktujemy taką możliwość jedynie w kategoriach sygnalizowania przez Radę bardziej „jastrzębiego" nastawienia.
Sporządził:
