Rynek byka

Trwająca w najlepsze hossa na szerokim rynku jest w pewnej sprzeczności z opublikowanymi wczoraj słabszymi od oczekiwań danymi o produkcji przemysłowej w kwietniu. W ujęciu rocznym wzrosła ona o 12,4 proc. Jak dynamika ta ma się do szybkiego tempa wzrostu notowań - zwłaszcza średnich i małych spółek (w przypadku firm z WIG20 trudno mówić o szybkim tempie z powodu "ociągających się" kursów spółek surowcowych)?

Po pierwsze, z pewnością jest za wcześnie, by na podstawie tych danych przesądzać o spowolnieniu gospodarczym. Roczna dynamika produkcji w kwietniu - mimo że słabsza od prognoz - i tak była wyższa niż w marcu (11,3 proc.). Poza tym już od roku tempo

wzrostu produkcji podlega z miesiąca na miesiąc wyraźnym wahaniom, a mimo to utrzymuje się na względnie stałym, dwucyfrowym poziomie. To sytuacja

dość nietypowa na tle poprzednich lat, kiedy to dynamika albo znajdowała się w wyraźnym trendzie wzrostowym, albo spadkowym. Z tego też powodu potrzeba, by kilku miesięcy wyraźnego osłabienia, by przesądzić o załamaniu

koniunktury.

Do jednoznacznie pesymistycznych wniosków trudno też dojść, porównując dynamikę produkcji z rocznymi zmianami indeksów mWIG40 i sWIG80. Po zanotowaniu wyraźnego szczytu w grudniu (prawie 150 proc. w przypadku sWIG80 i 80 proc. w przypadku mWIG40), tempo zwyżki powróciło do bardziej racjonalnych poziomów (w końcu kwietnia wynosiło odpowiednio 97 proc. i 65 proc.). Nie sposób więc stwierdzić, że hossa zupełnie oderwała się od tego, co dzieje się w gospodarce. Na krótką metę korekta jest oczywiście jak najbardziej możliwa, ale nie powinna stać się początkiem końca rynku byka.

Ponieważ nie ma jednoznacznych sygnałów słabnięcia koniunktury, to można też zakładać, że utrzyma się widoczna od wielu miesięcy przewaga notowań średnich i małych spółek nad tymi

z WIG20. Sytuacja ta może się prawdopodobnie zmienić dopiero w warunkach spowolnienia gospodarczego, kiedy to inwestorzy przypomną sobie o zaletach względnie stabilnych finansowo blue chips.