W 2009 r. roku zakończył się trwający od 2000 r. spór polskiego rządu z mniejszościowym akcjonariuszem PZU, holenderskim Eureko. Rok później towarzystwo stało się się spółką publiczną, wkraczając z sukcesem na warszawski parkiet. Oba sukcesy miały wielu ojców i Klesyk był jednym z nich.
Klesyk nie został zawodowym tancerzem, chociaż był tego bliski. Spełnił za to swoje inne marzenie – by zarządzać potężną instytucją finansową. Oprócz giełdowego debiutu za jego kadencji PZU przeprowadziło restrukturyzację, a wiele procesów uległo automatyzacji. PZU odświeżył też markę, wprowadzając nowe logo. W ubiegłym roku Grupa PZU kupiła jednego z konkurentów na rynku ubezpieczeniowym, brytyjską spółkę RSA, która w Polsce działa pod marką Link 4. Dzięki temu PZU stał się największą firmą ubezpieczeniową w Europie Środkowo-Wschodniej.
Na początku roku PZU ogłosił strategię 3.0 na lata 2015–2020. Zakłada ona przekształcenie ubezpieczyciela w grupę opartą na trzech filarach: ubezpieczenia, opieka medyczna (PZU Zdrowie) oraz zarządzanie aktywami (PZU Inwestycje). W 2020 r. grupa chce być liderem rynkowym w każdym z tych obszarów.
Pod koniec maja największy polski ubezpieczyciel kupił za 1,6 mld zł 25-proc. pakiet Alior Banku. Tak miała się zacząć budowa banku przez PZU – odwieczne marzenie Klesyka. Jednak po początkowej euforii proces ten został zatrzymany – ze względu na cenę załamały się negocjacje z amerykańskimi właścicielami BPH, a rozmowy z Raiffeisenem ugrzęzły w przedwyborczym klinczu.
Klesyk urodził się w Lublinie w 1964 r., tam też studiował ekonomię na KUL. W latach 1989–1990 pracował w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych. W 1991 r. wyjechał do USA, gdzie pracował w takich firmach jak Kidder, Peabody oraz Coopers & Lybrand. W latach 1993–2000 był zatrudniony w londyńskim biurze firmy McKinsey & Co. Wówczas pomagał tworzyć detaliczną sieć Banku Handlowego. Kolejny etap kariery to utworzenie kont internetowych Inteligo przy Bankgesellschaft Berlin (Polska).