Czy akcje są już drogie?

Na to pytanie nie ma prostej odpowiedzi. Rynki są zbyt złożone aby można je było zredukować do jednej zmiennej.

Zdaniem Charlesa Liebermana z Bloomberg View amerykańskie akcje nie są przewartościowane, ale jego analiza bazuje na modelu zdyskontowanych dywidend. Model ten (DDM) polega na wycenie akcji z uwzględnieniem prognozowanych dywidend. Jeśli tak określona wartość walorów jest wyższa niż ich bieżący kurs oznacza to niedowartościowanie. Jest wiele metod wyceny akcji, ale żadna nie jest doskonała, zauważa Barry Ritholtz.

Z przeglądu 15 takich miar dokonanego kilka lat temu wynikało, że amerykańskie akcje były nieco przewartościowane. Przewartościowanie akcji i rynków może się utrzymać nawet przez długi okres . W 1996 roku wielu strategów wykazywało ostrożność, ale rynki szły w gorę przez ponad cztery lata.

Z kolei, jak wiadomo, tanie akcje mogą stać się jeszcze tańsze . Współczynniki C/Z, czy C/WK są zaledwie obrazami, uważa Barry Rithioltz, a przecież trzeba wziąć pod uwagę pełny kontekst, coś w rodzaju filmu.

Godziwa wartość (fair value) jest konceptem abstrakcyjnym , który traci znaczenie, kiedy notowania zjeżdżają do bardzo niskiego poziomu , bądź też ostro podążają w górę. Były jednak dłuższe okresy , kiedy walory te utrzymywały się na poziomie wartości godziwej.

Wykorzystanie jednej zmiennej by odpowiedzieć sobie na pytanie, czy akcje są przewartościowane, czy niedowartościowane za bardzo upraszcza ideę wycen czyniąc ją wręcz bezwartościową. Rynki są zbyt złożone aby można je było zredukować do jednej zmiennej, która miałaby precyzyjnie powiedzieć, czy akcje należy kupować bądź sprzedawać.

Zmiennych jest wiele: tempo wzrostu gospodarki, inflacja, spadające czy rosnące stopy procentowe, zmiany podatku dochodowego, dynamika zysków firm, konflikt zbrojny, czy geopolityka. Wszystko to wpływa na ceny akcji.

Psychologia wyjaśnia wiele z tego co dzieje się w okresach byka i niedźwiedzia. Według mnie, pisze Barry Ritholtz, psychologia wycen wręcz definiuje oba okresy.

Rynek byka to wydłużony okres (10-20 lat) , kiedy inwestorzy są skłonni płacić coraz więcej za każdego dolara zysku. W latach 1982-2000 zaczęło się od jednocyfrowego C/Z, a skończyło się powyżej 30. Rynek wówczas poszedł w gorę o 1000 proc. Około trzy czwarte zwyżki to zasługa ekspansji wskaźnika C/Z.

Rynek niedźwiedzia jest czymś odwrotnym. W okresie zwiększonej zmienności, częstych korekt i narastającego strachu inwestorzy są skłonni płacić coraz mniej za dolara zysku.

W obu przypadkach na wyceny wpływa psychologia. Wyceny są najbardziej przydatne jako punkt wyjścia do prognozowania przyszłych stóp zwrotu. Kiedy akcje są tanie pojawia się szansa na ponadprzeciętne zyski, a kiedy są drogie trzeba spodziewać się wyników poniżej średniej. Ale i tu mogą zdarzyć się zaskakujące anomalie, ostrzega Ritholtz.