Zaczynamy robić przedświąteczne zakupy

Sprzedaż detaliczna w cenach stałych wyniosła w październiku 6,8 proc w skali roku, a w cenach bieżących 11,2 proc., a oczekiwano wzrostu o 11,4 proc.

Dynamika wzrostu jest niższa niż miesiąc temu.

W cenach stałych nastąpił spadek sprzedaży samochodów o 1 pkt proc. i żywności o 0,8 pkt proc. Najbardziej wzrosła  sprzedaż w sklepach niespecjalistycznych - o 24,5 proc.

W cenach bieżących najbardziej spadła sprzedaż samochodów o 3 pkt proc., a wzrosła w sklepach niespecjalistycznych o 26,2 proc.

W cenach bieżących nastąpił wzrost kosztów paliw o 20,1 proc. w skali rok, a 5,5  proc.w cenach stałych.

Tomasz Kaczor, główny ekonomista Banku BGK:

Dane o sprzedaży są troszeczkę wyższe od oczekiwań rynku, ale nie są dużą niespodzianką. Widzimy pozytywny wpływ informacji o koniunkturze konsumenckiej, które w październiku były dobre. Jednak koniunktura była gorsza w listopadzie, dlatego też tak dobra sprzedaż detaliczna może być trudna do powtórzenia w kolejnym miesiącu. Chyba zaczynamy robić przedświąteczne zakupy, co widać po sprzedaży RTV.

Dane pokazują, że spowolnienie gospodarcze w strefie euro nie jest u nas widoczne, może oprócz gorszych nastrojów. Popyt konsumentów jest nadal wysoki. Dane są neutralne dla Rady Polityki Pieniężnej, która obserwuje teraz kurs złotego i sytuację gospodarczą w strefie euro. Generalnie jeżeli dane makro nie odbiegają znacznie od prognoz, to nie wpływają na stanowisko Rady.

Grzegorz Ogonek, ekonomista ING Banku Śląskiego SA:

Było parę czynników wskazujących na to, że październik był dobry, jeśli chodzi o sprzedaż detaliczną, ale niewykluczone, że to ostatni raz, kiedy widzimy dwucyfrowy wzrost w tej kategorii.

Widać, że coś zaczęło pogarszać się po stronie nastrojów konsumentów - pokazały to dane GUS o koniunkturze konsumenckiej za listopad - sprzedaż za listopad będzie publikacją niosącą dużo większe ryzyko, pokazującą przygotowywanie się Polaków na kryzys. Obecne dane są Radzie Polityki Pieniężnej na rękę, bo nie nasilają rozdźwięku między polityką wycelowaną w stabilizowanie złotego, w ramach której o cięciach stóp nie należy mówić, a polityką średnioterminową, zakładającą sprowadzenie inflacji do celu, ale przy jak najmniejszych kosztach dla gospodarki realnej.