Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Nawrót deflacji
Dynamika CPI w Wielkiej Brytanii spadła do najniższego poziomu od przynajmniej ćwierćwiecza (0,3 proc.).
Wojciech Białek, główny analityk CDM Pekao
Dane dla obecnej wersji wskaźnika dostępne są od 1989 roku, ale porównując CPI z innymi wskaźnikami inflacji, można dojść do wniosku, że jej dynamika jest najniższa od półwiecza. W czwartek o ponownym – po ponadpięcioletniej przerwie – wejściu zmiany rocznej CPI w deflację (-0,1 proc.) poinformowano w USA. To oscylowanie w okolicach zera połączone z hossą na rynku akcji przywołuje nieodparte skojarzenia z latami 20. XX wieku, kiedy to gospodarka USA wydobywała się z rekordowej deflacji po I wojnie światowej (CPI -15,8 proc. w czerwcu 1921 r.) po to tylko, by wpaść w kolejną deflację w latach 1929–1932. Cała rekordowa hossa na Wall Street z lat 20. była efektem iluzji normalizacji sytuacji wywołanej przez przejściową stabilizację dynamiki CPI w okolicach zera po odbiciu z dna jednej deflacji (1921), a przed spadnięciem na dno drugiej (1932). W tej analogii 60-letnie minimum dynamiki CPI z lipca 2009 r. to oczywiście odpowiednik rekordu deflacji z czerwca 1921 r., a obecnie mamy ponowny flirt z deflacją, (tym razem jeszcze „dobrą") taki jak rozpoczęty w 1926 r. W warunkach spadających cen detalicznych Fed będzie zwlekał z rozpoczęciem normalizacji stóp, a gdy już zacznie je podnosić, to bez przekonania. Efektem powinna być kontynuacja hossy na rynku akcji aż do 2017 r. Potem wyhodowana w ten sposób kolejna bańka powinna pęknąć.
