Boryszew wybiega w elektryczną przyszłość

Przemysł › Motoryzacji znów zaszkodziły rynkowe turbulencje, ale zarząd jest pozytywnie nastawiony w średnim i długim terminie. O ile grupa zachowa kształt.

Kontrolowana przez Romana Karkosika przemysłowa grupa działa na trzech rynkach: metalowym, motoryzacyjnym i mniejszym chemicznym.

Zdaniem prezesa Piotra Lisieckiego przełom technologiczny obserwowany w produkcji samochodów stwarza Boryszewowi duże możliwości i pozwoli wykorzystać część wytwarzającą komponenty do aut i część aluminiową.

Potrzebna cierpliwość

W 2018 r. grupa miała 379 mln zł wyniku EBITDA (zysk operacyjny plus amortyzacja), o 19 proc. mniej niż rok wcześniej. Menedżerowie wskazali, że wynik oczyszczony o dwie kluczowe kwestie sięgałby 441 mln zł, o 3 proc. więcej od bazy również oczyszczonej z wpływu odszkodowania za spaloną fabrykę w Prenzlau.

Te dwie kluczowe kwestie to negatywny wpływ wprowadzenia we wrześniu ub.r. ostrzejszych norm środowiskowych (głównie WLTP), które mocno uderzyły w producentów i modele aut, dla których części dostarcza Boryszew. Poza tym straty przynosił zakład w Meksyku, który jednak od listopada jest na plusie na poziomie EBITDA.

Część motoryzacyjna Boryszewa w I i II kwartale uzyskiwała EBITDA rzędu 30 mln zł, w III kwartale było to 3 mln zł pod kreską, w IV kwartale 13 mln zł na plusie.

– Sytuacja się poprawia, niemniej nie należy się w najbliższych kwartałach nastawiać na powrót do wysokich wartości – zastrzegł Lisiecki.

Normy środowiskowe wycięły z rynku część aut, a pojazdy elektryczne (EV) dopiero się rozwijają.

– Perturbacje rynkowe będą krótkoterminowe. Nasz główny kontrahent, Grupa Volkswagen, mocno inwestuje w EV, mamy dobrze zlokalizowane fabryki w Niemczech i Polsce. Na szczęście nie produkujemy komponentów będących elementami silników spalinowych, tylko akcesoria, a także przewody, które też będą miały nowe zastosowanie – auta elektryczne nie mają np. naturalnego źródła ciepła, które mogłoby być używane do ogrzewania wnętrza zimą – powiedział Lisiecki.

Boryszew pracuje też nad dywersyfikacją portfela, by nie być grupą uzależnioną od Volkswagena i niemieckiego rynku.

Rozwój EV to szansa także dla części aluminiowej – elektryczne auta potrzebują lekkich stopów, metal ma też zastosowanie w produkcji baterii.

Prezes Lisiecki podkreślił, że o ile ryzyka rynkowe są chlebem powszednim przedsiębiorców, o tyle zamieszanie z cenami energii powoduje ogromne perturbacje. – Pod koniec 2018 r. słyszeliśmy zapewnienia, że ceny prądu nie wzrosną, faktury przychodzą jednak z wyższymi kwotami, co pewnie będzie widoczne w wynikach za I kwartał. Niby mają być korygowane, ale mamy koniec kwietnia i sytuacja nadal jest niejasna. Trudno w takiej sytuacji planować, trudno konkurować, trudno być eksporterem, jeśli prąd w Niemczech kosztuje mniej – podkreślił Lisiecki.

Kłopotliwe opcje

Szkopuł w tym, że przyszłość grupy nie jest do końca jasna. Jesienią 2016 r. prezesem został Jarosław Michniuk, menedżer z międzynarodowym doświadczeniem – koncern miał wrzucić drugi bieg, jednak już w styczniu 2018 r. pojawiła się informacja, że jest potencjalny kupiec na część motoryzacyjną i aluminiową. Michniuk zrezygnował, z transakcji nic nie wyszło, Lisiecki przejął stery w listopadzie ub.r. i ponownie ogłoszono przegląd opcji strategicznych. Nie jest tajemnicą, że Roman Karkosik chciałby zakończyć swój związek z warszawską giełdą.

Kiedy sytuacja może się wyklarować?

– Chciałbym, żeby wnioski z przeglądu opcji były znane do końca I półrocza. Proces trwa, a niepewność na rynku nie pomaga – powiedział prezes Lisiecki. W kuluarach dodał, że dziś spółki motoryzacyjne są nisko wyceniane. Z punktu widzenia Boryszewa zbycie aktywów w takim momencie wydaje się niezasadne. – Mnie jako menedżera interesuje rozwój grupy i czerpanie z synergii – podkreślił.