Przed nami kolejne oferty

Pytania do Marcina Żółtka, członka zarządu, szefa inwestycji w Aviva PTE

W styczniu wzrósł udział akcji w portfelach OFE. Czy trend utrzyma się w kolejnych miesiącach?

Rzeczywiście, dane miesięczne pokazały znaczny wzrost portfela akcji. Należy jednak pamiętać, że znaczna część tych zakupów była wynikiem dwóch bardzo dużych transakcji sprzedaży: pakietów PKO BP oraz Pekao SA. Dodatkowo publikacja szczegółowych portfeli na koniec roku wzmocniła aktywność funduszy – na pewno miały miejsce dostosowania poszczególnych pozycji. Zauważmy też, że przed nami kolejne oferty – pakiet BZ WBK, prawdopodobnie Energa – trudno przypuszczać, aby?OFE nie były kupującymi, choć kwoty będą na pewno mniejsze.

Czy wysoki udział akcji nie utrudni dalszych zakupów i czy ma to prognostyczną wartość dla inwestorów?

Pamiętajmy, że w tym roku limit inwestycji w akcje to aż 47,5 proc. aktywów przy obecnej alokacji około 37,5 proc. Miejsca jest jeszcze bardzo dużo. Czy ma to wartość prognostyczną? Nie sądzę, aby budowa strategii inwestycyjnej w oparciu o spodziewane zakupy OFE była optymalnym wyjściem. Szczególnie po zmniejszeniu składki.

Sprzedaż akcji przez prywatnego właściciela jest rzadkością (casus UniCredit). Czy spodziewacie się kolejnych takich przypadków?

Media ostatnio donosiły o możliwości wymuszonej przez regulatora (w celu zwiększenia płynności walorów notowanych na GPW) sprzedaży pakietow akcji banków BNP Paribas Bank Polska oraz Nordea Bank Polska.

Czy OFE mogą przeznaczyć na zakupy więcej pieniędzy niż w 2012 r.?

Zważywszy że w samym styczniu zakupy OFE wyniosły pięć do sześciu miliardów złotych – myślę, że jest to scenariusz prawdopodobny.

Które zapowiedziane oferty są najbardziej wyczekiwane przez OFE: BZ WBK, PZU,...?

Powiedziałbym, że to zależy od funduszu. OFE Złota Jesień – najbardziej czeka na ofertę PZU, a Aviva na BZ WBK. Są to akcjonariusze PTE, więc ich akcji fundusz zarządzany przez dane PTE nie może – zgodnie z prawem – nabywać. Powoduje to powstanie niedoważenia w stosunku do benchmarku, które trzeba łatać innymi sposobami, co przy ścisłych ograniczeniach polityki inwestycyjnej OFE, jest trudne.