Akcje nie są na łasce Fedu

Mniej więcej od końca 2008 roku, czyli od momentu rozpoczęcia przez Fed pierwszego luzowania ilościowego, powszechnie uważa się, że główną determinantą koniunktury na Wall Street jest właśnie stymulacja monetarna.

Z pewnością czynnik ten odegrał podstawową rolę w przywróceniu hossy na początku 2009 roku, jednak obecnie wydaje się on być znacznie przeceniany. W ostatnich kilkunastu miesiącach fundamenty amerykańskiej gospodarki wyraźnie się poprawiły. Bezrobocie spada w podobnym tempie jak w latach 2004–2006, nastroje konsumentów są bliskie najlepszych od pięciu lat, a zagregowane zyski amerykańskich firm są największe w historii. Systematycznie rośnie również akcja kredytowa banków oraz poprawia się sytuacja na rynku nieruchomości. W ostatnich czterech latach rynek został wsparty bezprecedensową ilością gotówki, która przyczyniła się do przywrócenia wzrostu gospodarczego. Postępująca poprawa w gospodarce sprawia jednak, że koniunktura staje się coraz mniej zależna od stymulacji monetarnej. Co prawda ostatnie posiedzenie FOMC nie przyniosło zmiany w QE3, to jednak wraz z nabierającą tempa koniunkturą odżywać będą spekulacje o zakończeniu luzowania. To powinno przełożyć się na krótkoterminowy wzrost awersji do ryzyka i korektę na Wall Street, jednak w długim terminie, gdy Fed rozpocznie normalizację polityki pieniężnej, trend wzrostowy zostanie utrzymany. Co więcej, napędzany on będzie „zdrowymi" fundamentami, a nie programem ratunkowym Rezerwy Federalnej.