Dokument pod nazwą „Dobre praktyki spółek notowanych na GPW 2016" obowiązywać będzie już od początku przyszłego roku. Zmiany mają na celu dalszą poprawę jakości spółek giełdowych w zakresie standardów ładu korporacyjnego. Czy skorzystają na tym inwestorzy?
Uwagę czytelników, którzy mieli okazję zapoznać się z poprzednio obowiązującymi zasadami ładu korporacyjnego, na samym początku powinna przykuć nowa struktura całego zbioru. Dokument podzielony został na sześć spójnych tematycznie rozdziałów, a każdy z nich rozpoczyna się od ogólnego wskazania celu, jaki powinna osiągnąć spółka giełdowa poprzez stosowanie szczegółowych postanowień zawartych w danym rozdziale. Następnie w ramach rozdziałów wymienione zostały rekomendacje, o których stosowaniu emitenci muszą informować jedynie w specjalnym oświadczeniu dołączanym do raportu rocznego, a pod nimi zasady szczegółowe, w stosunku do których obowiązuje formuła comply or explain (stosuj lub wyjaśnij).
Zmiany nie ograniczyły się jednak do nowej systematyki dokumentu. Dużą wagę przywiązano także do kwestii merytorycznych, w tym również istotnych z punktu widzenia inwestorów indywidualnych. Część dotychczasowych zasad została doprecyzowana lub zmieniona. W dokumencie pojawiły się też kwestie nowe, wcześniej nieobjęte zbiorem zasad.
Raporty okresowe i walne zgromadzenia na ostatnią chwilę
Dla inwestorów indywidualnych jedną z ważniejszych nowo wprowadzanych rekomendacji może się okazać ta, która dotyczy terminów publikacji raportów okresowych, zgodnie z którą emitenci powinni przekazywać do publicznej wiadomości dokumenty finansowe w możliwie najkrótszym czasie po zakończeniu okresu sprawozdawczego. Obecna praktyka rynkowa pokazuje bowiem, że zdecydowana większość spółek (w przypadku raportu za III kw. 2015 r. np. 300) publikuje raporty okresowe na ostatnią chwilę, tj. w ciągu trzech ostatnich dni przed upływem terminu wskazanego przez przepisy prawa. Z jednej strony powoduje to, że niemal w tym samym momencie na rynek trafia olbrzymia ilość znaczących informacji, których inwestorzy nie są w stanie w odpowiednim czasie dokładnie przeanalizować i przetworzyć. Z drugiej strony akcjonariusze przez długi czas nie wiedzą o istotnych danych finansowych dotyczących posiadanych przez nich spółek. Mając na uwadze skalę działalności wielu z tych spółek, a także standardy funkcjonujące na bardziej rozwiniętych rynkach, w tym fakt posiadania przez spółki profesjonalnych zespołów księgowych, taki stan rzeczy ciężko tłumaczyć inaczej niż brakiem dobrej woli lub niezrozumieniem potrzeb uczestników rynku przez zarządy giełdowych firm. Odpowiedni zapis w zasadach ładu korporacyjnego powinien lepiej uświadomić spółkom tę kwestię.
Podobny problem zauważyć można także w przypadku walnych zgromadzeń, których termin obrad ustalany jest najczęściej tuż przed upływem wyznaczonego przepisami prawa granicznego terminu sześciu miesięcy po upływie każdego roku obrotowego. W ten sposób w jednym dniu odbywa się kilkadziesiąt walnych zgromadzeń, a akcjonariusz kilku spółek musi wybierać, w których obradach uczestniczyć osobiście (ciężko być w kilku miejscach naraz). Dzięki postulatom SII, podobnie jak w przypadku terminu publikacji raportów okresowych, również ta kwestia została rozwiązana w postaci nowej rekomendacji, zgodnie z którą spółki powinny dążyć do odbycia zwyczajnego walnego zgromadzenia w możliwie najkrótszym terminie po publikacji raportu rocznego.
