Deaton, wykładowca Uniwersytetu Princeton, był w ostatnich latach wielokrotnie wymieniany wśród kandydatów do tej prestiżowej nagrody.
Tegoroczny laureat jest 55. w na liście ekonomistów, których artykuły naukowe są najczęściej cytowane w innych pracach.
Komitet Noblowski docenił m.in. jego analizy wzorców konsumpcyjnych, czyli zależności między popytem na jedne towary w zależności od dochodów konsumentów oraz cen wszystkich pozostałych produktów i usług. Z tzw. systemów popytu, w tym tego, który Deaton wraz z Johnem Muellbauerem rozwinęli w latach 80., korzystają np. rządy, próbując oszacować skutki fiskalne zmian podatków.
W latach 90. Deaton skupił się na badaniach zależności między dochodami gospodarstw domowych oraz ich oszczędnościami. W ostatnich kilkunastu latach ekonomista analizował wydatki konsumpcyjne w krajach rozwijających się, wychodząc z założenia, że stanowią one lepszą miarę ubóstwa/dobrobytu, niż dane o dochodach.
