Definicje okresów byka i niedźwiedzia pod lupą

Obecnie obowiązujące definicje okresów byka i niedźwiedzia nadają się do kosza, twierdzi Barry Ritholtz, komentator Bloomberga.

Zgodnie z popularną definicją rynek niedźwiedzia poprzedza 20 proc. spadek indeksów szerokiego rynku od szczytu. 10-proc. spadek to korekta, a 30-proc. to już krach.

Wydaje się, że nie ma żadnych twardych danych potwierdzających znaczenie tych procentów, pisze Barry Ritholtz, komentator Bloomberga.

Z kolei rynek byka definiujemy jako 20-proc. wzrost indeksów od dołków.  Dlaczego właśnie 20 proc., a nie 25 proc., 30 proc., albo chociażby 21,759 proc.

Czy te definicje są użyteczne, czy pomagają w zarządzaniu ryzykiem bądź w lokowaniu  kapitału?

Moja odpowiedź brzmi: „nie” - odpowiada Ritholtz.

Rozważmy głębokość korekty z 2015 roku – proponuje.  Standard&Poor’s 500 stracił wówczas 15,2 proc., a Russell 2000 Index poszedł w dół o 27,2 proc. Czy pomocna wtedy  okazała się wiedza , iż S&P500 nie znalazł się w rynku niedźwiedzia, a Russell, obejmujący małe spółki, tak?

Albo weźmy pod lupę najgłębszą korektę od marca 2009, czyli spadek z okresu maj-październik 2011 roku. S&P500 stracił wówczas 21,58 proc., a wartość wskaźnika Russell 2000 obniżyła się o 30,7 proc. Co inwestor powinien zrobić mając świadomość, iż ten pierwszy indeks znalazł się w rynku niedźwiedzia, a drugi doświadczył krachu?

Barry Ritholtz proponuje następujące definicje:

• Rynek byka to dłuższy okres, zwykle  trwający 10 do 20 lat, kształtowany przez  zmiany gospodarcze stwarzające sprzyjające otoczenie do wzrostu przychodów spółek i ich zysków. Zmienność rynku ma tendencję do  zmniejszania się. Najbardziej dominującym czynnikiem jest rosnąca skłonność inwestorów do płacenia za dolara zysków coraz więcej  w miarę wydłużania się okresu byka

• Rynek niedźwiedzia cechuje się czymś odwrotnym: po dłuższym okresie byka wzrasta zmienność w trudnym środowisku ekonomicznym, a inwestorzy są skłonni płacić coraz mniej  za tego samego dolara zysków.