Zwyżki cen węgla pomogą spółkom

Przychody spółek wydobywczych będą się poprawiać. Pytanie, czy nie zahamuje to ich restrukturyzacji.

Jeszcze kilka miesięcy temu trudno było szukać nawet śladów obecnego optymizmu na rynku węgla. Powód? Zwyżki cen czarnego złota na globalnych rynkach, które już widać w portach ARA (Amsterdam–Rotterdam-Antwerpia). Od dołka podrożało o około 30 proc.

Poprawa wyników

– Odbicie cen węgla energetycznego nabiera tempa. Zakładamy, że w drugiej połowie roku jego średnia cena osiągnie poziom około 60 dolarów za tonę z szansą na ewentualne przyszłe korekty w górę – przekonuje Maciej Bobrowski z DM BDM.

Zwyżki są dobrą informacją dla naszych kopalń, dla których każda podwyżka oznacza lepszy wynik na wydobyciu. – Zakłady znajdujące się na przełomie 2015 i 2016 r. w krytycznej sytuacji powinny zacząć się bilansować, a niektóre prawdopodobnie są już nawet dochodowe. Bo dziś węgiel z portów ARA kosztuje około 235 zł za tonę, a na przełomie grudnia i stycznia było to jedynie 185 zł – oblicza Bobrowski.

Podobna sytuacja jest na rynku węgla koksującego, którego cena wzrosła do około 100 dol. za tonę, co oznacza około 33-proc. zwyżkę. To powinno wspierać wyniki Jastrzębskiej Spółki Węglowej.

Skorzystają wszystkie spółki wydobywcze, zarówno te pozostające pod bezpośrednią kontrolą Skarbu Państwa, jak i konsolidowane przez energetykę – jak Bogdanka czy Polska Grupa Górnicza – oraz prywatne kopalnie.

Według Wojciecha Kozłowskiego z Ipopemy Securities Bogdanka powinna w tym roku dość łatwo zrealizować wynik EBITDA na poziomie 611 mln zł, a w kolejnych dwóch latach odpowiednio 688 mln zł i 915 mln zł. – Z kolei EBITDA w Katowickim Holdingu Węglowym wzrośnie około dwukrotnie między 2015 a 2018 r., do około 740 mln zł, właśnie za sprawą wzrostu cen oraz poprawy efektywności mierzonej wydobyciem na osobę zatrudnioną – szacuje analityk.

Pozytywny wpływ widoczny będzie też w spółkach energetycznych, bo podrożeje prąd. – Odczują to głównie spółki posiadające dużą ekspozycję na wytwarzanie jak PGE czy Tauron. Wpływ widoczny będzie też w kontrolującej Bogdankę Enei – dodaje Bartłomiej Kubicki z Societe Generale.

Wsparcie restrukturyzacji

Ale firmy energetyczne zaangażowane w PGG, a wkrótce także w KHW, mogą się cieszyć w dwójnasób. Bo zmniejsza się ryzyko dosypywania kolejnych milionów do górnictwa. Według Kozłowskiego nie oznacza to jednak, że KHW nie będzie potrzebował pozyskać dofinansowania działalności z Węglokoksu, Enei i potencjalnie trzeciego podmiotu, o którym mówi resort energii.

W tej kwestii zdania są podzielone. Jerzy Markowski, były wiceminister gospodarki, a dziś prezes Silesian Coal, uważa, że sytuacja KHW diametralnie się zmienia i spółka poradziłaby sobie bez pomocy „inwestorów". – W przypadku spółek potrafiących szybko uruchomić spotową sprzedaż na eksport, a w takiej sytuacji są u nas posiadające dobrej jakości węgiel KHW oraz JSW, zarobek na transakcjach może być nawet dwukrotny. Zwłaszcza że osłabienie złotego sprzyja – argumentuje Markowski. Eksperci obawiają się jednak, że wzrost rentowności polskiego górnictwa zmniejszy nacisk na jego restrukturyzację. – Jeśli teraz proces optymalizacji zostanie zatrzymany, to górnictwo wzorem poprzednich lat znowu nie stworzy poduszki finansowej, czyli nie odłoży pieniędzy na trudniejsze czasy – przestrzega Bobrowski.

[email protected]