Inwestor planujący zawierać transakcje krótkiej sprzedaży musi się zgłosić do obsługującego go domu maklerskiego. W pierwszej kolejności klient musi podpisać umowę określającą zasady dokonywania takich transakcji (w tym generalne zasady pożyczania papierów, które mają być przedmiotem krótkiej sprzedaży). Jest to niemal zawsze tzw. umowa ramowa pozwalająca na cykliczne dokonywanie operacji. Możliwe jest również podpisanie umowy umożliwiającej jednorazową krótką sprzedaż.
Jeśli inwestor już zawarł odpowiednie porozumienie, może w każdej chwili zgłosić brokerowi chęć dokonania transakcji i złożyć odpowiednie zlecenie krótkiej sprzedaży. Określa też wtedy, jakie papiery i ile ich chce pożyczyć. Przedmiotem transakcji mogą być oczywiście tylko te, które znajdują się na liście opublikowanej przez GPW. Na początku zlecenia będzie trzeba składać bezpośrednio (osobiście w POK lub przez telefon), gdyż domy maklerskie wciąż dostosowują infrastrukturę informatyczną do obsługi krótkiej sprzedaży przez Internet.
[srodtytul]Pożyczka papierów[/srodtytul]
Przebieg takiej transakcji najlepiej prześledzić na przykładzie. Załóżmy, że inwestor złożył zlecenie i sprzedał na krótko tysiąc akcji spółki X, jednocześnie poinformował, że chce je pożyczyć na potrzeby rozliczenia transakcji. Jeśli dom maklerski ma papiery na własnym rachunku, to decyduje, czy chce je pożyczyć klientowi na określonych warunkach (głównie dotyczą czasu trwania pożyczki i wynagrodzenia za nią). Jeśli nie ma papierów lub nie może czy nie chce ich pożyczyć, sprawdza, czy może je pożyczyć od innych swoich klientów (czy aktualnie ma w swojej bazie zgłoszone oferty pożyczkodawców) lub z rynku (od innych domów maklerskich). Jeżeli odpowiedź jest pozytywna, broker zawiera z klientem umowę pożyczki akcji spółki X na wynegocjowanych warunkach.
[srodtytul]Sekwencja transakcji[/srodtytul]
