W 2019 r. już 59 proc. badanych przedsiębiorstw miało stratę brutto na działalności ciepłowniczej, podczas gdy rok wcześniej stratę pokazało 52 proc. firm. Jednocześnie stratę netto na całej działalności miało już tylko 26 proc. firm. Ta znacząca różnica wynika z tego, że przedsiębiorstwa dotują biznes ciepłowniczy innymi obszarami swojej działalności.
Pogarszająca się kondycja ciepłowni to efekt rosnących kosztów, które nie są w pełni pokrywane w taryfach na ciepło. Jak wynika z raportu, w 2019 r. koszt ciepła wyniósł 49,63 zł za gigadżul, podczas gdy cena 1 gigadżula energii cieplnej sięgała 42,27 zł.
– Receptą na poprawę sytuacji w branży ciepłowniczej jest zmiana systemu regulacji cen na taki, który pozwoli przedsiębiorstwom w sposób elastyczny uwzględniać w taryfach koszty od nich niezależne oraz tak przyspieszy sam proces zatwierdzania cen przez Urząd Regulacji Energetyki, aby był on skorelowany ze zmianami zachodzącymi na rynku – apeluje Jacek Szymczak, prezes IGCP. W jego ocenie zmiana sposobu ustalania cen nie musi oznaczać drastycznych podwyżek dla klientów końcowych, jeśli odbiorcy przestaną przegrzewać swoje mieszkania i zmniejszą średnią temperaturę w domach do 20 st. Celsjusza.
Paradoksalnie, pomimo słabych wyników finansowych przedsiębiorstwa sukcesywnie realizują inwestycje. Po części jest to wymuszone zmieniającymi się normami związanymi z ochroną środowiska. Branża szacuje, że aby dostosować się do nowych wymogów w obszarze wytwarzania ciepła trzeba będzie przeznaczyć na inwestycje 42–71 mld zł. Konieczna będzie m.in. budowa nowych źródeł ciepła: kogeneracyjnych (wytwarzających jednocześnie energię elektryczną i cieplną) i odnawialnych, a także modernizacja istniejących instalacji. Kolejne 11–30 mld zł popłynąć powinno na budowę nowych sieci ciepłowniczych i modernizację istniejącej infrastruktury przesyłowej. Oznacza to, że na inwestycje branża może potrzebować w sumie nawet 100 mld zł. – Możliwie jak najszerszy dostęp do pomocy publicznej pozwoli na realizację niezbędnych do transformacji inwestycji środowiskowych. Inwestycje te nie tylko poprawią stan powietrza, którym oddychamy, ale także przyczynią się do zmniejszenia kosztów produkcji ciepła systemowego, gdyż pozwolą na znaczne zredukowanie wydatków związanych z zakupem uprawnień do emisji CO2 – podkreśla Szymczak. box
