Problem frankowy pozostaje bez rozwiązania

Rok po umocnieniu franka zostaną przedstawione dwa projekty ustawy przewalutowującej kredyty.

W rok po uwolnieniu przez Narodowy Bank Szwajcarii (SNB) kursu CHF sytuacja osób mających kredyt mieszkaniowy w tej walucie znacząco się nie zmieniła. Negatywny wpływ prawie 13-proc. wzrostu kursu CHF w tym okresie zamortyzował spadek rynkowych stóp procentowych LIBOR poniżej zera, ale pomimo wprowadzenia Funduszu Wsparcia Kredytobiorców i tzw. sześciopaku, systemowo problem frankowiczów nie został do tej pory rozwiązany.

Kiedy projekt prezydenta?

W Polsce jest ok. 550 tys. kredytów w CHF (zdecydowana większość z nich to kredyty mieszkaniowe zaciągane w latach 2006–2008) i zadłużenie z tego tytułu sięga 140 mld zł. To jedne z najlepiej spłacanych zobowiązań klientów wobec banków, ale wciąż istnieje duża presja społeczna na ich ustawowe przewalutowanie. Na piątek frankowicze zapowiedzieli demonstrację i złożenie własnego projektu ustawy przewalutowującej kredyty w CHF.

Zgodnie z wyborczą obietnicą projekt miał złożyć w listopadzie prezydent Andrzej Duda. W piątek w południe w Pałacu Prezydenckim odbędzie się briefing Macieja Łopińskiego, sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta, poświęcony projektowi ustawy.

Wzrost zadłużenia frankowiczów po umocnieniu CHF to ryzyko także dla banków – w połowie 2015 r. wartość jednej trzeciej kredytów w tej walucie była większa niż nieruchomości zabezpieczającej.

Co dalej z frankiem?

Zdaniem Konrada Białasa, głównego ekonomisty TMS Brokers, CHF będzie jedną z najsłabszych walut z grupy G10 w tym roku. – Zdecyduje o tym odpływ kapitału ze Szwajcarii, gdzie stawki depozytowe są wyraźnie ujemne (LIBOR -0,75 proc.), na inne rynki, głównie USA, w poszukiwaniu dodatnich stóp zwrotu – uważa Białas. Przewiduje spadek kursu CHF/PLN do 3,63 na koniec 2016 r., choć spodziewa się paru momentów słabości złotego.

– Początek roku upływa pod znakiem słabego złotego, bo ciążą mu zarówno czynniki globalne: obawy o Chiny, taniejące surowce, rosnące stopy w USA, jak i lokalne: ryzyko polityczne, perspektywa cięcia stóp przez nową RPP, obawy o budżet. Dlatego złoty oscyluje blisko 4 zł za franka. Nie oczekuję jednak, że nawet w pesymistycznym scenariuszu kurs CHF/PLN przekroczy poziom 4,10 zł. Kursy wyraźnie powyżej 4 zł powinny być w I kwartale raczej epizodami niż regułą – uważa Marcin Kiepas, główny analityk Admiral Markets.

Spodziewa się spadku notowań CHF/PLN do 3,80 zł w połowie roku i 3,70 zł na koniec 2016 r. Te oczekiwania bazują na założeniu, że szwajcarska waluta będzie powoli się osłabiała do innych walut – dodaje.

Wstrzemięźliwość SNB

W ostatnich miesiącach SNB ograniczał się do werbalnych i rynkowych interwencji, ale zdaniem Białasa niewykluczone, że stopy będą musiały być dalej obniżane jako kontrofensywa dla działań EBC. – Doświadczenia z drugiej połowy 2015 r. wskazują, że 1,075 EUR/CHF jest barierą aktywującą SNB i nie sądzimy, że najbliższe miesiące przyniosą takie nasilenie presji spadkowej, aby SNB przegrał tę walkę – dodaje.

Kiepas oczekuje kontynuacji polityki monetarnej SNB, czyli utrzymania stóp procentowych, podkreślania, że CHF jest przewartościowany, i ograniczonej aktywności SNB na rynku walutowym. – Sądzę, że do czasu aż kurs EUR/CHF nie spadnie wyraźnie poniżej 1,07, to nie należy oczekiwać dużych interwencji SNB na rynku walutowym w celu osłabienia franka – prognozuje.

[email protected]