Amerykańska inflacja konsumencka wyhamowała z 3,4 proc. w grudniu do 3,1 proc. w styczniu, ale analitycy średnio prognozowali, że zejdzie ona do 2,9 proc. Sporym rozczarowaniem okazała się inflacja bazowa (czyli liczona bez uwzględniania cen energii, paliw i żywności). Pozostała ona na poziomie 3,9 proc., podczas gdy średnio oczekiwano, że wyniesie 3,7 proc. Licząc miesiąc do miesiąca, inflacja bazowa przyspieszyła nawet z 0,3 proc. do 0,4 proc.
W reakcji na te dane, rentowność amerykańskich obligacji dwuletnich wzrosła o ponad 10 pb. do 4,6 proc. Umocnił się też dolar. We wtorek po południu amerykańska waluta zyskiwała 1,2 proc. wobec polskiej. Za 1 USD płacono 4,048 zł. 1 euro kosztowało wówczas 1,07 USD, czyli najmniej od pierwszej połowy listopada.
- Nadzwyczaj wysoki wzrost inflacji bazowej w styczniu wzmocni narrację o tym, że "ostatnia mila jest najtrudniejsza". Jest on jednak w dużym stopniu skutkiem podejrzanie wyglądającego wzrostu stawek czynszu o 0,6 proc. m./m. W gospodarce wciąż jest jednak dużo sił dezinflacyjnych - wskazuje Paul Ashworth, ekonomista z firmy badawczej Capital Economics.
Czy te dane mogą mocno wpłynąć na politykę pieniężną w USA? Po styczniowym posiedzeniu Fedu inwestorzy przestali wierzyć w to, że w marcu dojdzie do pierwszej obniżki stóp procentowych. Jerome Powell, prezes Rezerwy Federalnej wyraźnie bowiem zasygnalizował, że Fed nie jest jeszcze gotowy na luzowanie polityki pieniężnej. Oczekiwania inwestorów, co do pierwszej obniżki przesunęły się w więc na maj. Tuż przed publikacją najnowszych danych o inflacji, barometr Fed CME Watch wskazywał, że jest 58 proc. szans na to, że do pierwszego cięcia dojdzie w maju. W przypadku czerwcowego posiedzenia, ryzyko tego, że główna stopa procentowa Fedu pozostanie w przedziale 5,25-5,5 proc. było natomiast szacowane tylko na 6 proc. Po komunikacie z danymi o inflacji, prawdopodobieństwo obniżki stóp w maju spadło do 34 proc. a ryzyko tego, że stopy nie zostaną obniżone w czerwcu powiększyło się do 22 proc.
