Deutsche Bank mierzy się z wieloma przeciwnościami. Próby restrukturyzacji, którym jest poddawany praktycznie od kryzysu z 2008 r., nie dają pożądanych skutków. Plan jego połączenia z Commerzbankiem został odłożony na półkę, gdyż nie dawał gwarancji, że sytuacja DB się dzięki temu poprawi. Na początku lipca bank ogłosił zamiar likwidacji 18 tys. etatów, czyli jednej piątej załogi. Kilkanaście dni później zaś poinformował, że jego strata netto w II kwartale sięgnęła aż 3,15 mld euro.
Za obecną sytuację DB często obwinia się kierownictwo niemieckiego banku i jego złe decyzje. Jednak analitycy przypominają, że do kłopotów w dużym stopniu przyczynił się także Europejski Bank Centralny, który decyzją o wprowadzeniu ujemnych stóp procentowych utrudnił bankom działalność. Od momentu wprowadzenia negatywnych stóp w strefie euro notowania DB spadły o 73 proc.
W 2014 r. EBC niekonwencjonalną decyzją o wprowadzeniu ujemnych stóp procentowych chciał pobudzić wzrost gospodarczy i uniknąć deflacji. Jednak dla banków oznaczało to, że będą płacić za depozyty w banku centralnym.
– Negatywne stopy procentowe to kolejny gwóźdź do trumny Deutsche Banku – twierdzi Claus Vistesen, cytowany przez CNN ekonomista ds. strefy euro w Pantheon Macroeconomics. Chociaż polityka EBC wpłynęła na wszystkie banki w strefie euro, to model biznesowy Deutsche Banku i struktura jego bilansu sprawiły, że był on szczególnie podatny na tę presję. Jak twierdzi Vistesen, same ujemne stopy nie spowodowały problemów niemieckiego banku, jednak drastycznie je zwiększyły.
– Polityka pieniężna w Europie poniosła klęskę. Ujemne stopy przynoszą efekt przeciwny do zamierzonego. Branża bankowa nie może rozwijać się przy ujemnych stopach, a to działa jak hamulec całej europejskiej gospodarki – uważa David Kelly, główny strateg w JPMorgan Funds.
