Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Wall Street to drogowskaz, nie wyrocznia
Ostatnie dni przyniosły historyczne maksima na S&P 500 oraz DJIA. Po raz kolejny uwidoczniła się słabość naszego rynku, wraz z niekończącymi się pytaniami, kiedy się zakończy i co robić w międzyczasie.
Łukasz Bugaj, analityk, DM BOŚ
Najpierw warto zmierzyć się z tematem analizy poczynań rynku amerykańskiego. Jego siła wynika nie tyle z fenomenalnej kondycji gospodarczej, ile raczej braku alternatyw lokowania kapitału oraz nastrojów premiujących wzrost. Paradoksalnie jednym z katalizatorów zwyżek okazuje się sam Brexit, który zasiał tak duży popłoch wśród inwestorów, że rynek mógł się wspiąć po „ścianie strachu". Ponadto uznano, że banki centralne dłużej utrzymają ultrałagodną politykę. Ma to niebagatelny wpływ na amerykański rynek, co widać w dłuższym okresie. Od czasu wyznaczenia poprzedniego maksimum w maju ub.r. najlepszą stopę zwrotu dostarczyły defensywne sektory (spółki użyteczności publicznej czy telekomunikacyjne), które znane są z wypłat dywidend. Tym samym inwestorzy są wypychani na rynek w poszukiwaniu wyższych stóp zwrotu niż te z obligacji czy lokat, a nie z uwagi na świetlane perspektywy gospodarcze. Za kupnem nie stoją również wyniki spółek, które najprawdopodobniej spadną już piąty kwartał z rzędu. Wszystko to oznacza, że trudno liczyć na trwałe wielomiesięczne zwyżki w oparciu o czynniki fundamentalne. Gdy coraz więcej inwestorów zacznie bagatelizować Brexit, a rosnąca presja inflacyjna wpłynie na retorykę Rezerwy Federalnej, dobra passa może się skończyć, szczególnie że na jesieni odbędą się wybory prezydenckie, a szanse zwycięstwa Donalda Trumpa wydają się niedoszacowane, tak jak wcześniej ryzyko Brexitu.
