Orlen stoi przed dużymi wyzwaniami związanymi z ograniczeniem emisji metanu

Według płockiego koncernu ich skuteczne zmniejszenie wymaga realizacji kapitałochłonnych inwestycji. Poza wyzwaniami finansowymi, problemem są również ograniczenia technologiczne.

Grupa kapitałowa Orlen od trzech lat notuje spadek emisji metanu w biznesie poszukiwań i wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego, przy jednoczesnym wzroście wydobycia tych surowców. Zgodnie z raportem przygotowanym dla organizacji Oil & Gas Decarbonization Charter, emisja zmalała w tym czasie z około 11 tys. ton do 6 tys. ton.

Kolejne dane mogą być jednak wyższe od obecnych. „Zgodnie z wymogami rozporządzenia metanowego do 8 sierpnia musi zostać złożony raport dotyczący emisji metanu, przygotowany na tzw. wskaźnikach ogólnych (czyli wyliczeniu zgodnie z wybraną metodyką, a nie na rzeczywistych pomiarach). Zmiana metodyki szacowania emisji może spowodować wzrost” – podaje zespół prasowy Orlenu.

Rozporządzenie metanowe spowoduje wzrost kosztów w grupie Orlen

Orlen podaje, że emisje metanu występujące we wszystkich obszarach prowadzonej przez grupę działalności są monitorowane, raportowane i weryfikowane m.in. w ramach obliczania wielkości emisji gazów cieplarnianych w przeliczeniu na ekwiwalent dwutlenku węgla. W 2024 r. wyniosły one 908,6 tys. ton ekwiwalentu dwutlenku węgla, wobec 1061,2 tys. ton w 2023 r. „Niewielka zmiana w wielkości emisji wynika z bieżącej sytuacji produkcyjnej oraz z działań efektywnościowych redukujących emisje metanu” – twierdzi płocka spółka.

Dodaje, że źródłami tego zanieczyszczenia są przede wszystkim instalacje firm prowadzących działalność w branżach: wydobycia, przerobu, magazynowania i dystrybucji gazu ziemnego oraz w mniejszym stopniu instalacje przerobu ropy i sektora chemicznego.

W biznesie poszukiwawczo-wydobywczym wszystkie wydatki poniesione na ograniczenie emisji metanu wyniosły do tej pory około kilkadziesiąt milionów złotych. Ponadto prowadzonych jest 10 projektów, które mają m.in. na celu przeprowadzenie pomiarów, przygotowanie raportów przedstawiających kwantyfikację emisji metanu na poziomie źródła oraz modernizacje i remonty różnych instalacji i urządzeń.

„Obecnie trwa szacowanie nakładów związanych z dostosowaniem do wymogów rozporządzenia metanowego w kolejnych latach, do 2029 r. Wartość inwestycji będzie zależeć od strategii realizacji wymogów rozporządzenia” – przekonuje Orlen. Dodaje, że największych nakładów będzie wymagało wygaszenie jednostek, których rentowność znacząco by spadła w przypadku poniesienia kosztów ich modernizacji i remontów w celu dostosowania infrastruktury do restrykcyjnych wymogów rozporządzenia. Nie zdecydowano jeszcze ostatecznie, ile z nich będzie podlegać temu procesowi.

Z ograniczeniem emisji metanu wiążą się wyzwania finansowe i technologiczne

Orlen informuje, że na modernizację i budowę nowych instalacji do 2029 r. przewidziane jest około kilkaset milionów złotych, a na remonty urządzeń około kilkadziesiąt milionów złotych. Ponadto, co roku będą ponoszone wydatki związane ze sprawozdawczością (pomiary, raporty, audyty, koszty weryfikatorów), które zostały oszacowane na poziomie około kilkunastu milionów złotych rocznie. Obecnie trwa proces decyzyjny dotyczący wyboru najefektywniejszej kosztowo metody pomiaru emisji metanu.

Strategia grupy Orlen związana z ograniczeniem emisji metanu zakłada m.in. zaprzestanie rutynowego spalania gazu ziemnego w pochodniach tzw. Zero Routine Flaring. Ponadto planowane jest ograniczenie emisji metanu do poziomów bliskich zeru. Według Orlenu skuteczne ich ograniczanie wymaga realizacji kapitałochłonnych inwestycji. „Zapewnienie niezbędnych nakładów finansowych jest jednym z wyzwań. Kolejnym są wyzwania technologiczne, spowodowane m.in. niedostateczną liczbą podwykonawców i partnerów do realizacji specyficznych modernizacji, a także trudnością stosowania urządzeń pomiarowych na rozległym i trudno dostępnym terenie” – twierdzi spółka.