Jeszcze przed rozpoczęciem wtorkowej sesji można było w ciemno obstawiać, że będzie ona ciekawsza od tej poniedziałkowej. Przede wszystkim dlatego, że po dodatkowym dniu przerwy do gry wracali inwestorzy ze Stanów Zjednoczonych. I faktycznie to oni zapewnili rynkowi dodatkowe atrakcje. Na to trzeba było jednak też trochę poczekać.
Pierwsza część notowań upływała bowiem w nieco sennej atmosferze. Niby popyt miał przewagę, ale wzrost rzędu 0,2 proc. nie mógł na nikim robić wrażenia i pozostawiał otwartą przestrzeń zarówno dla byków, jak i niedźwiedzi. W miarę upływu czasu popyt zaczął tracić przewagę. W połowie notowań WIG20 był już pod kreską, ale też wydawało się, że spadki są kontrolowane. Bo jak inaczej można nazwać przecenę rzędu 0,3 proc. Podobnie zresztą wyglądała sytuacja na innych europejskich rynkach.
Brak istotniejszych publikacji makroekonomicznych sprawił, że w drugiej części notowań oczy inwestorów zwróciły się w stronę Wall Street, szczególnie że tamtejsi inwestorzy wracali do handlu po poniedziałkowej przerwie. Problem jednak w tym, że tam pierwsze takty notowań przyniosły spadki. Nie były one może jakieś wyraźne, ale wystarczyły do tego, aby sprowokować niedźwiedzie z warszawskiego parkietu do bardziej zdecydowanych ruchów. Ostatecznie WIG20 stracił 1,3 proc.
