Coraz częściej spółki zadają sobie pytanie, jak w praktyce powiązać raportowanie działalności w zakresie potocznie nazywanym „miękkim" i skupionym dotychczas w raportach CSR z tradycyjnym „twardym" raportowaniem finansowym, w spójny i logiczny sposób.
Raportowanie zintegrowane jest w założeniu efektywnym sposobem zaprezentowania bardziej całościowego obrazu działalności, obejmującym także cele, działania i wyniki raportowane dotychczas nieco z boku czy nawet na marginesie kwestii biznesowych. Zasadnicze wyzwanie polega na tym, iż w istotnej części przypadków raporty CSR bywały w przeszłości głównie marketingowym sposobem pokazania szerszemu otoczeniu, jakim spółka jest wartościowym, uprzejmym i odpowiedzialnym „obywatelem korporacyjnym", bez wyraźnego zarysowania, w jaki sposób realizacja wymienionych w nich działań buduje wartość dla akcjonariuszy.
Zgodnie z wytycznymi IIRC metodologia raportowania zintegrowanego służy szerszemu i pełniejszemu ujęciu w raporcie wszystkich elementów działalności, które mają wpływ na budowę wartości. Dotyczy to również kwestii raportowanych dotychczas w ramach osobnych raportów CSR, potocznie nazywanych „miękkimi". Osią raportowania zintegrowanego jest jednak nie tyle prezentacja w raporcie dodatkowych elementów, ile pokazanie ich roli w tym, co stanowi jądro zintegrowanego podejścia – w procesie budowy wartości spółki w krótkim, średnim i długim okresie. Jak jasno wskazują wytyczne IIRC – raport zintegrowany służy poprawie jakości informacji przekazywanych dostarczycielom kapitału, tak by możliwa była jego efektywniejsza i bardziej produktywna allokacja.
Spojrzenie na inicjatywy i działania z zakresu CSR przez pryzmat budowy wartości oznacza, że mają one zostać zaprezentowane nie jako osobny obszar społecznej odpowiedzialności będący trochę niezależnym bytem w działalności jednostki, ale zostać wpisane na równi z innymi działaniami w jedną spójną prezentację zagadnień. Prezentacja procesu budowy wartości w ramach takiego zintegrowanego podejścia oznacza w skrócie, że szereg uwarunkowań zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych pokazany jest w sposób pełniejszy niż tylko przez pryzmat wskaźników stricte finansowych. Prezentacja działalności, szans, zagrożeń, wyników realizowanej strategii ujmuje obok tradycyjnych, finansowych wskaźników także tzw. elementy miękkie – często coraz bardziej istotne w skomplikowanym ekonomicznym ekosystemie, w którym wszystko jest powiązane ze wszystkim. Oznacza to jednak także, że inicjatywy z zakresu oddziaływania na środowisko czy też umacniania relacji z interesariuszami zaliczanymi do dalszego otoczenia (w tym np. lokalnymi społecznościami, regulatorami etc.) podlegają tym samym kryteriom oceny co inicjatywy stricte biznesowe – innymi słowy, spółka mierzy i komunikuje w logiczny i stabilny sposób ich wpływ na wartość.
Inspiracją do takiego podejścia nie są bynajmniej jedynie rosnące formalne wymagania dyrektywy zobowiązującej duże przedsiębiorstwa do rozpoczęcia raportowania kwestii niefinansowych, ale przekonanie, że kwestie te mają coraz bardziej istotne, praktyczne znaczenie dla wyników podejmowanych przez spółki inicjatyw biznesowych.